Nazwa koine pochodzi od greckiego określenia koine dialektos wspólny dialekt i oznacza mowę powszechną, która w języku greckim pozostawała w użyciu od początków epoki hellenistycznej do czasów późnoantycznych (ok. 300 p.n.e. 300 n.e.). Księgi Nowego Testamentu zostały spisane właśnie w grece koine. Skąd wzięła się ta odmiana językowa, jak bardzo różni się od klasycznej greki i czy w koine możemy porozumieć się (lub choćby czytać) we współczesnej Grecji?
O historii i badaniach nad językiem używanym w Nowym Testamencie opowiada dr Sławomir Torbus filolog klasyczny i wykładowca EWST.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
