Kościuszko dwa lata spędził w Twierdzy Pietropawłowskiej. W listopadzie 1796 roku został uwolniony przez cara Pawła I. Istniały też dwa inne realne powody jego izolacji. Po pierwsze: w 1800 roku wydano dzieło, które wzbudziło liczne kontrowersje „Czy Polacy mogą wybić się na niepodległość?”. Kościuszko bardzo krytycznie oceniał wielkiego bohatera wyobraźni zbiorowej owych czasów – Napoleona. Paradoksem czasu stało się, że wybitny dowódca i polityk pozostawał na marginesie wydarzeń, kiedy w pierwszych dekadach XIX wieku decydowało się oblicze tego stulecia. Po jego śmierci (15 października 1817 r.) przyszła fala zainteresowania Naczelnikiem. Urządzono uroczystości pogrzebowe na Wawelu oraz usypano Kopiec Kościuszki. W setną rocznicę śmierci w 1917 roku, gdy ożywały nadzieje na odzyskanie niepodległości znów wrócono do postaci Kościuszki. Do tradycji kościuszkowskich sięgali przedstawiciele większości nurtów politycznych w historii Polski przez niemal 200 lat. A smutnym jest fakt, że ten orędownik wolności niemal zniknął z pamięci zbiorowej w okresie III RP. https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=76826 https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=99286 https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=64111 https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=36554 https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=98056 https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=98913 https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=82638 https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=81353
Wyszukiwanie odpowiedzi..
