Maria Valtorta jest włoską osobą świecką zmarłą w roku 1961. Przez prawie 30 lat była niepełnosprawna i przykuta do łóżka, w roku 1943 zaczęła pisać wielkie dzieło literackie, znane pod tytułem Poematu Boga-Człowieka, które zawiera tysiące szczegółów historycznych i archeologicznych na temat życia Jezusa i topografii Ziemi Świętej. Jej opisy zostały naukowo sprawdzone i okazały się zawsze prawdziwe, choć Maria Valtorta nie mogła mieć dostępu do wiedzy, którą naukowcy potwierdzili dopiero kilkadziesiąt lat później. Maria, jak sama mówiła, pisała dyktanda bezpośrednio z ust Jezusa, Maryi lub świętych.
Jak wygląda przyjęcie jej pism przez władzę kościelną?
Sługa Boży Pius XII przeczytał jej pisma i polecił ich publikację.
Święty Paweł VI przeczytał jej pisma i polecił, żeby jej dzieła były dostępne w jego seminarium duchownym.
Święty Jan Paweł II trzymał pisma Marii Valtorty na własnym stoliku nocnym, co wskazuje na to, że czytał je z dużym zamiłowaniem.
Święta Matka Teresa z Kalkuty osobiście używała trzy książki: Biblię, Brewiarz i pisma Marii Valtorty.
Święty Padre Pio polecił swoim duchowym córkom czytanie pism Marii Valtorty.
Mamy więc wiele przykładów świątobliwych osobistości, które polecają czytanie pism Marii Valtorty, chociaż nie posiadają one jeszcze formalnego Imprimatur. Dla uczciwości muszę dodać, że kardynał Joseph Ratzinger nie polecał szerokiego rozpowszechnienia tych dzieł: uważał, że mogą niektórym mącić w głowie. Natomiast oficjalne stanowisko episkopatu włoskiego jest takie, że pisma Valtorty są dziełem literackim bez natchnienia nadprzyrodzonego (sic).
Przetłumaczyłem wam 17 stron z pism Valtorty, które dotyczą Dekalogu. Choć nie są reprezentatywne dla całości pism Marii Valtorty, zapraszam do wyrabiania sobie własnego zdania na ten temat.
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookie. Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz zmienić w ustawieniach Twojej przeglądarki.