Film powstał spontanicznie. Bez scenariusza i jakiejkolwiek większej wizji. Przyznam się, że nie miałem na to większego pomysłu, a z drugiej nie chciałem tworzyć kolejnego, oklepanego filmiku z biegu. Scenariusz napisał się sam... od samego startu. Moim celem był bieg na określony wynik. Dla mnie start w Półmaratonie Praskim miał być zwyczajnym treningiem, ale... od samego startu musiałem zmienić swoje plany. Powód? Mój zegarek po prostu odmówił współpracy i co chwile się wyłączał. To zmusiło mnie do biegnięcia bez zegarka, nieustannego kontrolowania czasu... To z kolei dało mi jeszcze więcej do myślenia i uznałem, że wszystko dzieje się po coś. Zapytasz: i co z tego? Jeśli trenujesz według jakiegoś planu, to czas ma dla Ciebie kluczowe znaczenie. Nie możesz zacząć za szybko, ani za wolno... Zegarek trzyma Cię w ryzach, aby osiągnąć określony cel. W skrócie: bieg bez zegarka odbiera mi spokój i poczucie kontroli. To działa nie tylko u mnie...
Widzę po sobie i po moich znajomych, że zbyt często jesteśmy niewolnikami własnych zasad. Świat biegania został zdominowany przez liczby, plany treningowe, bicie kolejnych życiówek, nierozsądne przekraczanie własnych barier przez co zapominamy o tym co ważne. W życiu z kolei chcemy wszystko przewidzieć, kontrolować, znać na wszystko odpowiedź... Oczekujemy stałości i stabilności w świecie, który z założenia jest niestabilny i niestały.
Swoje szczęście uzależniamy od czynników zewnętrznych - od pochwał, rzeczy materialnych, życiówek w przypadku biegania i innych błyskotek/iluzji. W dzisiejszym pędzącym świecie brakuje mi refleksji na temat tego, PO CO DO CHOLERY TUTAJ JESTEŚMY. Po co żyjesz? Co masz do zrobienia w tym życiu? Czy zdajesz sobie sprawę, że jutro może Cię nie być? Czy doceniasz to, że każdy nowy dzień jest najpiękniejszym z najpiękniejszych z darów?
No cóż. Poleciałem filozoficznie. Kocham to robić. Kocham rozkminiać życie i kocham żyć, mimo, że nie zawsze jest mi łatwo. Pamiętajcie, że każdy z nas jest wyjątkowy i nie pozwólcie sobie wmówić, że jest inaczej. A jeśli w to nie wierzycie, to pomyślcie sobie o tym, że jutro może Was nie być.
To wyzwala.
Na końcu filmu wspomniałem o mistrzostwie. Dla mnie mistrzostwo to bezwarunkowa miłość do życia, totalne zaufanie do wszystkiego, co nam się przydarza, docenienie każdej sekundy. Mistrzami są dla mnie wszyscy Ci, którzy chcą odkryć w sobie to, co mają najcenniejsze, a następnie chcą się dzielić tym dalej, by czynić ten świat lepszym. Inaczej życie jest bez sensu.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
