Rdz 27 Kradzież błogosławieństwa

W poprzednim odcinku przyjrzeliśmy się życiu Izaaka, który według Talmudu ma teraz 123 lata. Postarzał się, ale będzie żył jeszcze 57 lat. Natomiast oślepł. A według rabinów, każda choroba jest immanentnym wyrokiem sprawiedliwości Bożej, choroba uzewnętrznia jakiś błąd popełniony przez samego chorego lub przez jego rodziców. Jaki błąd popełnił Izaak? Otóż jeden rabin zwraca uwagę, że w księdze Wyjścia jest napisane:
Nie będziesz przyjmował podarku, ponieważ podarek zaślepia dobrze widzących i jest zgubą spraw ludzi sprawiedliwych. (Wj 23,8)
Izaak stał się winny korupcji, bo zażądał od swojego starszego syna podarku w zamian za swoje błogosławieństwo. A jeśli Izaak oślepł, to przede wszystkim co do wad Ezawa! My również jesteśmy ślepi na wady tych, których lubimy i jesteśmy ślepi na zalety tych, których nie lubimy.
Izaak preferował Ezawa, ponieważ ten przynosił mu dziczyznę na pokarm. W zamian za potrawę, Izaak chciał mu przekazać swoje błogosławieństwo. Błogosławieństwo to ważne słowo, bardzo istotna czynność w relacji rodziców względem swoich dzieci. Bo synostwo zawsze ma dwa wymiary: z jednej strony jest synostwem cielesnym, przekazywanym przez matkę; z drugiej - synostwem duchowym, wyrażanym przez język, mowę; i jest ono symbolicznie przekazywane przez ojca (stąd polskie wyrażenie: język ojczysty).
To samo widzimy w narodzinach Jezusa: przyjął On ciało z Maryi Dziewicy, ale podczas chrztu otrzymał błogosławieństwo od samego Boga. W ten sposób każdy obecny przy tym wydarzeniu dowiedział się, kto jest prawdziwym Ojcem Jezusa.

W Biblii ojcem jest ten, który błogosławi. W pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju Bóg pobłogosławił pierwszej parze ludzkiej, Adamowi i Ewie: tym samym objawił się jako ich ojciec i zawarł z nimi przymierze.
Ludzkie nasienie przekazuje życie cielesne to jest wymiar immanentny, wymiar podobieństwa. Natomiast słowo ludzkiego ojca, jego błogosławieństwo, jest poniekąd nasieniem boskiego tchnienia ma wymiar transcendentalny.

Wszystko pięknie, ale Izaak ma problem: ma dwóch synów, a może pobłogosławić tylko jednemu! To tragedia, ponieważ jeden z synów będzie cierpieć z powodu swojego nieszczęśliwego przeznaczenia!
Ale to nie tragedia grecka, tylko tragedia biblijna. Pokaże, w jaki sposób Bóg jest wierny Przymierzu i w jaki sposób Bóg bierze człowieka z całym dobrodziejstwem inwentarza, z całą jego nędzą, jego ciemnotą, po czym objawi w nim swoją wielkość.

Przymierze wyznacza granice, wewnątrz których człowiek może się bezpiecznie rozwijać. Ogólnie mówiąc współczesna psychologia odkryła rolę ram i granic w służbie rozwoju człowieka. Ramy są niezbędne dla zdrowych i owocnych relacji ramy otoczenia rodzinnego, środowiska szkolnego, warunków pracy i tak dalej. W granicach tych ram człowiek ma dobre warunki do rozwoju społecznego.
Ramy Przymierza regulują relacje między człowiekiem a Bogiem, między jednym człowiekiem a drugim. Ale Ramy Przymierza nie tylko są zabezpieczeniem, są równocześnie próbą inicjacyjną! Wymagają czynnej zgody uczestników na wpasowanie się do tych ram, dzięki czemu wszyscy będą mogli cieszyć się bezpieczeństwem i rozwojem zagwarantowanym przez samego Boga.

Jaka jest próba przy obecnej opowieści biblijnej? Otóż na tym etapie Przymierze może być przekazane tylko JEDNEMU SYNOWI! Patrząc z zewnątrz, to niesprawiedliwe!!! Dlaczego jednemu, a nie obydwojgu? Pytanie jest nawet ogólniejsze: dlaczego w ogóle Abraham został wybrany, a nie ja? Zawiść jest naturalną konsekwencją takiego toku myślenia. W przypadku Abrahama próbowaliśmy odpowiedzieć na to pytanie (odsyłam do rozdziału 12, link), w przypadku Izaaka - on musi wybrać spośród swoich synów Jest to trudne, szczególnie dla nas, którzy przyzwyczailiśmy się do myślenia w kategoriach równości.
Odpowiedź biblijna jest taka: jeśli przez równość rozumiemy jednolitość, wówczas tkwimy w ideologii! Bo kiedy ktoś chce zatrzeć różnice między ludźmi, tworzy nijakość
Marzeniem takiej ideologii jest ujednolicenie wszystkiego a mówiąc ściślej: ujednolicenie innych podług siebie i własnego życzenia. Zazwyczaj ten, kto jest zwolennikiem ujednolicania, równości, dba o to, aby samemu się temu procesowi nie poddawać... zawsze chce zmieniać innych tak, by pasowali do niego. Współczesna historia dobitnie pokazuje, jak taka ideologia równości prowadzi do narzuca innym siłą swoich poglądów, do ujednolicania społeczeństwa przy pomocy ustaw i rozporządzeń. W wyniku takiego ujednolicenia następuje straszne zrównanie, nie ma w niej już przestrzeni dla wolności... To świat, w którym panuje zawiść i kapowanie, taka ideologia rodzi smutny i ponury świat, w którym nie ma już miejsca dla radości, dla miłości.
Słowa kluczowe (dla wyszukiwarek)
Rebeka
Błogosławieństwo Jakuba
Błogosławieństwo Izaaka
Rebeka
Biblia
Stary Testament Tanach
Księga Rodzaju Bereszit Genesis
Pięcioksiąg Tora
prof. Joseph Davidovits
Historia biblijna
Archeologia biblijna
Józef Juda Jakub Izrael Abraham Izaak Mojżesz
Judaizm Religia żydowska Żydzi