Rdz 36 Los niewybranych

Zapoznaliśmy się już z historią patriarchy Jakuba Izraela, jako czytelnicy jesteśmy ciekawi tego, co będzie się dalej działo. Jak to będzie ze spełnieniem się Bożych obietnic?

W jaki sposób tak mały klan miałby otrzymać całą Ziemię Obiecaną w posiadanie?

Łatwo nam przy okazji przychodzi zapominanie o innych potomkach Abrahama, o niewybranych. Co się z nimi stanie? Czy fakt bycia niewybranym oznacza, że się jest przeklętym lub zapomnianym przez Boga?

W tym rozdziale autor biblijny udowadnia, że wszyscy potomkowie Abrahama cieszą się Bożym błogosławieństwem. Forma tego dowodu jest jednak dla nas mało atrakcyjna: podany jest suchy rozdział genealogiczny, zawierający wykaz potomków Ezawa, ich rodowe rozgałęzienia, wzmianki o zajmowanych przez nich terenach i o dynastiach, które od nich pochodziły.

Lista imion obejmuje trzy grupy. Pierwszą stanowią bezpośredni potomkowie Ezawa (wersety 119), następnie na scenę wkracza Seir, Choryta, ze swoim potomstwem, czyli tubylczymi mieszkańcami ziem zajmowanych kolejno przez potomków Ezawa Edomitów (ww. 2030), wreszcie pojawia się wykaz królów Edomu (ww. 3141).

Ta genealogia tworzy zamierzony kontrast wobec postawy Jakuba i jego synów, którzy odrzucili propozycję małżeństw mieszanych z Chiwwitami (Rdz 34) oraz w ogóle małżeństwa z córkami kananejskimi (por. Rdz 27,4628,9). Ezaw i jego potomkowie jednak definitywnie odstąpili od zaleceń związanych z kontynuacją Abrahamowej linii genealogicznej. Mimo to cieszą się oni błogosławieństwem. Na nich spełnia się też zapowiedź królewskich potomków Abrahama (por. Rdz 17,6).

Najważniejsze przesłanie teologiczne zawarte w tym tekście dotyczy tego, że niewybranie nie oznacza odrzucenia czy braku błogosławieństwa. Oznacza jedynie, że się nie jest uczestnikiem wybranej linii, przeznaczonej do wypełnienia szczególnej misji pośród narodów świata (por. Wj 19,36).

Przed nami jeden trudny rozdział do słuchania, po nim wrócimy do pasjonującej epopei Józefa.