Demetriusz i gladiatorzy 1954 Lektor

Bardzo dobry Odpowiedz

Lubisz herezje? Odpowiedz

5:05 Śmierć jest stanem bez świadomości Słowo Boże nazywa ten stan przynajmniej 60 razy "snem" (J.11:11-14), "snem śmierci" (Ps.13:4). Jeśli człowiek zaśnie nie odczuwa upływu czasu bez budzika nie wie kiedy się obudzi."Tak człowiek, gdy się położy, nie wstanie; dopóki niebo nie przeminie, nie ocuci się i nie obudzi ze swojego snu" (Hi.14:12) Tak samo jest ze zmarłymi w momencie śmierci tracą oni świadomość dech życia wraca do Boga, który go dał i do czasu ponownego przyjścia Jezusa Chrystusa nie odzyskają świadomości. "Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary" (Ps.146:4); dlatego "umarli nic nie wiedzą" (Koh.9:5) "Zarówno ich miłość, jak ich nienawiść, a także ich gorliwość dawno minęły; i nigdy już nie mają udziału w niczym z tego, co się dzieje pod słońcem" (Koh.9:6). Po śmierci, jak mówi Pismo "nie ma ani działania, ani zamysłów" (Koh.9:10). Bóg ukształtował człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia i tak jak mówi Biblia człowiek stał się duszą żyjącą. "Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia [ruah]. Wtedy stał się człowiek istotą [nefesz] żywą (Rdz.2:7) W Encyklopedi Biblii, red. Pat Alexander, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 145. Napisano: "Biblia postrzega istotę ludzką jako jedność. Nie mówi o nieśmiertelnej 'duszy' zamkniętej w przemijającym, grzesznym ciele. To była grecka idea, choć przez stulecia wyznawało ją także wielu chrześcijan. Kiedy czytamy słowo 'dusza' w Starym Testamencie, oznacza ono całą osobę. Kiedy psalmista mówi: 'Chwal duszo moja Pana' (Ps.103:1), nawołuje on, by odpowiedziała Bogu cała jego osoba. Nowy Testament używa słowa 'dusza' podobnie. Jest to słowo, które pokazuje, że ludzie to nie tylko ciało i kości: mają oni umysł, wolę i osobowość." Jezus Chrystus jak zmartwychwstał miał normalne materialne ciało tak samo zbawieni będą je mieć. "'Duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie Ja mam.' A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi. Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli z radości i dziwili się, rzekł im: 'Macie tu co do jedzenia?' A oni podali Mu kawałek ryby pieczonej i plaster miodu. A On wziął i jadł przy nich." (Łk.24:39-43). "Nadchodzi godzina, kiedy wszyscy w grobach usłyszą głos jego; i wyjdą ci, co dobrze czynili, by powstać do życia; a inni, którzy źle czynili, by powstać na sąd" (J.5:28-29). "Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi, i wtedy odda każdemu według uczynków jego" (Mt.16:27). Śmierć jest po prostu procesem odwrotnym od stworzenia. Kiedy człowiek umiera dech życia wraca do Boga a ciało zmienia się w proch ziemi (czyli pierwiastki ziemi) a psychika (umysł, emocje, uczucia, wola) zanika do czasu wskrzeszenia. "To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J.6:40). "Po śmierci nie pamięta się o Tobie, a w krainie umarłych, któż cię wysławiać będzie?" (Ps.6:6) Apostołowie również wyjaśnili tą kwestię: "Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni w jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni. Albowiem to, co skażone, musi przyoblec się w to, co nieskażone, a to, co śmiertelne, musi przyoblec się w nieśmiertelność" (1Kor.15:51-52). "My, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli" (1Tes.4:15). Ich słowo opierały się na znajomości Boga i Starego Testamentu. "Tak człowiek, gdy się położy, nie wstanie; dopóki niebo nie przeminie, nie ocuci się i nie obudzi ze swojego snu" (Hi.14:12). Odpowiedz