Nowa Biblia Gdańska Księga: Dokonania apostołów w Panu Jezusie Chrystusie 4:1 4:1 A gdy oni mówili do ludu - kapłani, rządca Świątyni i saduceusze im zagrozili, 4:2 Bo byli rozdrażnieni z tego powodu, że nauczają ludzi, i w Jezusie zwiastują wskrzeszenie z martwych. 4:3 Narzucili też na nich ręce oraz wprowadzili ich sobie do więzienia, do jutra, bo był już wieczór. 4:4 Ale wielu, gdy wysłuchało słowa – uwierzyło, i urodziła się liczba około pięciu tysięcy mężów. 4:5 Zaś nazajutrz zdarzyło się, że w Jerozolimie zostali zebrani ich przełożeni, starsi oraz uczeni w Piśmie. 4:6 Także arcykapłan Annasz i Kaifasz, Jan, Aleksander, i jacy jeszcze byli z rodu arcykapłańskiego. 4:7 A kiedy postawili ich w środku, pytali się: W jakiej mocy, lub w jakim imieniu wy to uczyniliście? 4:8 Wtedy Piotr został napełnionym przez Ducha Świętego oraz do nich powiedział: Przełożeni ludu i starsi Israela! 4:9 Skoro my, dzisiaj, jesteśmy osądzani dzięki dobremu uczynkowi względem chorego człowieka, przez który został on wyratowany, 4:10 Niech wam wszystkim będzie wiadome oraz całemu ludowi Israela, że został on uleczony w Imieniu Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego wy ukrzyżowaliście i którego Bóg wskrzesił z martwych. W tym Imieniu ten człowiek stanął przed wami zdrowy. 4:11 Ten jest owym kamieniem, co przez was, budujących, został wzięty za nic[1], a który stał się[2] dla kamienia węgielnego. Przypisy [1] Także: wzgardzonym. [2] Także: narodził się, pojawił się, powstał, był. 4:12 Nie istnieje też w nikim innym zbawienie; bo nie istnieje inne Imię pod niebem, które zostało wyznaczone[1] wśród ludzi, w którym jest nam konieczne zostać zbawionymi[2]. Przypisy [1] Także: podarowane, dane, mianowane. [2] Także: zachowani przy życiu, ocaleni od śmierci, uzdrowieni, uratowani. 4:13 A widząc szczerość Piotra i Jana, oraz po zrozumieniu, że są nieuczonymi prostakami - dziwili się, kiedy ich rozpoznali, że byli razem z Jezusem. 4:14 Zaś widząc człowieka, co z nimi stał i został uzdrowiony - nie umieli nic odpowiedzieć. 4:15 Więc rozkazali im odejść na zewnątrz posiedzenia i ścierali się jedni przeciw drugim, 4:16 Mówiąc: Co możemy uczynić tym ludziom? Bo, że dokonał się przez nich znany cud, jest jawne wszystkim zamieszkującym Jerozolimę; więc nie możemy zaprzeczyć. 4:17 Lecz aby to nie zostało w większym stopniu rozpowszechnione między ludem, zabronimy im groźbą, by żadnemu z ludzi nie pletli względem tego imienia. 4:18 Zatem ich zawołali oraz im nakazali w ogóle nie głosić i nie nauczać względem imienia Jezusa. 4:19 Ale Piotr i Jan odpowiedzieli, mówiąc do nich: Oskarżajcie, jeżeli wobec Boga jest sprawiedliwe bardziej[1] was słuchać - niż Boga. Przypisy [1] Także: raczej. 4:20 Bo my nie możemy nic nie mówić, z tego co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy. 4:21 Zatem jeszcze raz im zagrozili, a nie znajdując jakby ich mogli ukarać, wypuścili ich z powodu ludu, gdyż wszyscy oddawali chwałę Bogu za to, co się stało. 4:22 Ponieważ ten człowiek, na którym dokonał się cud[1] uleczenia, żył więcej niż czterdzieści lat. Przypisy [1] Także: znak. 4:23 Zaś wypuszczeni przyszli do swoich oraz oznajmili im wszystko, cokolwiek powiedzieli do nich przedniejsi kapłani i starsi. 4:24 A ci ich wysłuchali i jednomyślnie podnieśli głos ku Bogu, mówiąc: Władco Absolutny[1], Ty, który uczyniłeś Niebo i ziemię, morze i wszystko w nich; Przypisy [1] Także: panie domu, panie. 4:25 Co powiedziałeś przez Ducha Świętego ustami Dawida, Twego sługi: W jakim celu wzburzyli się poganie, a ludy pielęgnowały[1] to, co jest bezwartościowe[2]? Przypisy [1] Także: troszczyły się, pilnie się zajmowały, uprawiały. [2] Także: daremne, puste, bezowocne. 4:26 Stanęli królowie ziemi, a przełożeni dali się zebrać na to samo, przeciw Panu i przeciwko Jego Pomazańcowi. 4:27 Gdyż wobec prawdy, Herod i Poncjusz Piłat, razem z poganami oraz plemionami Israela dali się zebrać przeciwko Twojemu świętemu Synowi - Jezusowi, którego pomazałeś, 4:28 Aby się dokonało[1] cokolwiek przedtem przeznaczyła Twoja ręka oraz Twoje postanowienie. Przypisy [1] Dokładnie: uczynić dokonującym się. 4:29 Teraz więc, Panie, wejrzyj na ich groźby oraz daj Twoim sługom z całą otwartością mówić Twe słowo. 4:30 Za pomocą też Twojej ręki, Ty wyciągaj ku uzdrawianiu oraz dokonywaniu znaków i cudów, przez Imię Twego świętego Syna - Jezusa. 4:31 A gdy oni prosili, zostało potrząśnięte miejsce na którym byli zebrani, wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i z otwartością mówili słowo Boga. 4:32 Zaś serce i dusza owego mnóstwa wierzących było jedno, także ani jeden nie mówił o czymś z dobytku, że jest odrębne, ale wszystko było im wspólne. 4:33 A apostołowie wielką mocą dawali świadectwo wskrzeszenia Pana Jezusa i nad[1] nimi wszystkimi była wielka łaska. Przypisy [1] Także: przez, dla, dzięki. 4:34 Bo nie było między nimi kogoś, kto jest w potrzebie; gdyż którzykolwiek byli posiadaczami terenów lub domów - sprzedawali je, przynosili wartość sprzedawanych majątków, 4:35 Oraz kładli przed nogi apostołów. I rozdawano każdemu tak, jak ktoś miał potrzebę. 4:36 Zaś Józef, nazwany przez apostołów Barnabaszem (to jest w tłumaczeniu: Synem Pocieszenia[1]), Lewita, rodem Cypryjczyk, Przypisy [1] Także: wezwania, apelu, zachęty. 4:37 Gdy sprzedał pole, które przedtem było jego, przyniósł pieniądze i położył u nóg apostołów.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
