Zdarzało się, że służba w policji kosztowała funkcjonariusza życie. To ryzyko wpisane w zawód mundurowych. Choć od dawna nie było w Polsce żadnej strzelaniny, praca policjanta do przyjemnych nie należy. Mimo to każdego roku wpływają zgłoszenia młodych ludzi, którzy chcą podjąć ten niebezpieczny zawód. Większość z nich doskonale rozumie nowe obowiązki i stara się wypełniać je sumiennie. Zdarzają się jednak i tacy, którzy do służby trafili przypadkiem. Czasem po znajomości, z polecenia, partyjnej protekcji, czy lokalnego układu. Przynoszą oni hańbę dla munduru, pełniąc rolę posłusznych narzędzi systemu, który bezlitośnie zgniata opozycję. Oczywiście nie tę koncesjonowaną, lecz spontanicznie organizowaną formę samoobrony przed skorumpowaną władzą i ułomnym prawem. Słyszymy wówczas szalone historie, których bohaterowie określani są mianem bandytów, recydywistów, kryminalistów i szaleńców, choć we własnych kręgach znani są jako działacze społeczni oraz płomienni mówcy.
Dziś w Komentarzu Koniecznym opowiem o popularnej praktyce skazywania takich patriotów za "napaść na funkcjonariusza".
Wyszukiwanie odpowiedzi..
