Ofiara Paschy (Lb 9, 1-14)

Obrzęd Paschy został szczegółowo opisany już w dwunastym rozdziale Księgi Wyjścia (Wj 12, 3-14, link) z silnym naciskiem na to, aby ten obrzęd był powtarzany co roku czternastego dnia miesiąca Nisan. W Księdze Liczb jesteśmy w drugim roku po wyjściu z Egiptu i mamy pierwsze powtórzenie tego obrzędu, wypada więc przypomnieć podstawowe zasady obrzędu Paschy i rozważać je w świetle wszystkiego, co zostało powiedziane na temat ofiary Lewitów jako wieczny, cielesny znak odkupienia pierworodnych Izraelskich w zamian za ocalenie z dziesiątej plagi egipskiej (link).
Na tym przykładzie widzimy Bożą pedagogikę, która rozwija się wraz z rozwojem historii Odkupienia. Bóg najpierw objawia podstawy prawdy, ale ich rozumienie przychodzi w miarę rozwoju historii. Na tym polega rozwój organiczny, który dodaje i wzbogaca dziedzictwo otrzymane od przodków, nie przekreślając go. Przeciwieństwem do rozwoju organicznego jest rewolucja, która neguje przeszłość, która ogłasza swoje zasady tak jakby były uniwersalne, niecierpiące wyjątków ani dostosowania do realiów życia. Zupełnie inaczej mamy w Biblii, gdzie rozwój organiczny nie tylko stosuje stare prawdy do bieżących realiów, ale je nawet wzbogaca je o nowe rozumienie dzięki doświadczeniu nieznanemu poprzednim pokoleniom.
A więc obchód Paschy nie polega na zwykłym odbębnieniu martwych gestów, ale na corocznym cielesnym doświadczaniu efektów odkupienia, które są przez cały rok dostępne w formie służby liturgicznej sprawowanej przez Lewitów. Powoli rozwija się pojęcie sakramentów: Lewici są we własnej osobie cielesnym znakiem niewidocznej prawdy odkupienia oraz szczególnej więzi łączącej Boga z narodem wybranym. Zwłaszcza ten punkt rozróżnia religię biblijną od zabobonów pogańskich. Ludy pogańskie posiadają własnego bożka, ale ta przynależność nie jest bezwarunkowa. Poganie oddają cześć swojemu bóstwu dopóki otrzymują od niego rzekome dobra, ale nie należą do tego bóstwa. Może co najwyżej istnieć między nimi relacja wymiany handlowej, gdzie na przykład Egipcjanie oddawali cześć jakiemuś Chnum w zamian za coroczny wylew Nilu, ale oni nie pragnęli żadnej zażyłości z Chnumem. Oddawali cześć wielu różnym bożkom w zależności od potrzeb i korzyści.
Religia biblijna jest radykalnie różna: uczy że istnieje tylko jeden jedyny Bóg - JHWH. Z tym Bogiem nie ma mowy o wymianie handlowej, jest dążenie do zaślubin skutkujących relacją wyłączną i całkowitą w dwie strony, czego żaden człowiek nie ośmieliłby wymyślić. Lub Wybrany należy do Boga, a Bóg dba o to żeby ten Jego Lud żył w wolności i rozwijał się poprzez podnoszenie do świętości skutkującą zaślubinami z Bogiem. Cały ten wspaniały projekt jest cieleśnie wpisany w akcie poświęcenia Lewitów, którzy są żywym pomnikiem i świadectwem Bożego projektu miłości wyłącznej. Coroczne obchodzenie Paschy nie jest zwykłą tradycją, którą się praktykuje z przyzwyczajenia, w celu wspominania minionych wydarzeń. Nie: Bóg odkupuje swój Lud dzisiaj, dzisiaj Bóg dba o podnoszenie wszystkich członków swojego Ludu ku świętości i zaślubinom z Nim.
Ten cały obraz wzbogaca nasze rozumienie tajemnicy męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa jako okup za nasze wyzwolenie dla życia w świętości i łasce. Jezus Chrystus nas odkupił i powiązał to wydarzenie z obchodem Paschy składającej się z posiłku będącego obietnicą uczty Baranka Paschalnego, kiedy Dzieło Odkupienia osiągnie swój kres na końcu czasów. Eucharystia jest zapowiedzią tej ostatecznej uczty, ale nie wolno jej odłączyć od ofiary dokonanej ceną krwi Zbawiciela, o czym przypominają różne fragmenty Nowego Testamentu:
Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. (1 Kor 6, 19-20)
Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostali wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy. On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata, dopiero jednak w ostatnich czasach się objawił ze względu na was. (1 P 1, 18-20)
Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu! (Ap 5, 9)
Za każdym razem, kiedy przystępujemy do stołu pańskiego, dotykamy tajemnicy naszego odkupienia ceną krwi Jezusa Chrystusa. Należymy do Chrystusa nie jako słudzy, ale tak jak oblubienica należy do swojego Męża w dobrowolnym przymierzu miłości i wolności, bo każda strona szanuje wolność współmałżonka. Oblubieniec jest całkowicie wolny, oblubienica musi pracować nad tym, aby tę wolność rozwijać, co jest co roku przypominany przy pomocy obrzędu Paschy.
Biblia Pięcioksiąg Tora
Stary Testament Tanach
Księga Liczb Bemidbar Numeri