Zły, stary troll Torok pragnie przywrócić dawny porządek, który pamięta sprzed wielu, wielu lat. Obecnie troll żyje między ludźmi. Postanawia wykorzystać do swego planu niewinną, małą Wendy. Zauważa to jej starszy brat, bystry nastolatek Harry. Okazuje się, że Torok jest byłym mężem czarownicy Eunice. Harry dowiaduje się, że do pokonania trolla potrzebne będą zjednoczone siły goblinów, elfów oraz dobrych czarownic.
W swym najpopularniejszym filmie B. Christensen, łącząc dokument z fabułą, bierze na warsztat średniowieczne opętanie czarownicami. Ukazując ilustracje z epoki, daje najpierw widzowi wgląd w świat wyobrażeń owych czasów, aby następnie, już w scenach sfabularyzowanych, przedstawić plastycznie wiarę w czarownice: kobiety te pokazuje w trakcie warzenia miłosnego napoju, przed kontaktem z diabłem czy przy denuncjacji przez ich współtowarzyszki. W końcu na ekranie ukazują się narzędzia tortur... Dokonując następnie skoku we współczesność (odtwórczynie ról czarownic ujawniają się jako beztroskie mieszkanki domu starców), Christensen wiąże średniowieczne zabobony z nowoczesnymi chorobami nerwowymi, takimi jak histeria czy kleptomania. Reżyserowi chodzi w tym filmie nie tyle o historyczne fakty, ile raczej o skutki oddziaływania przesądów na psychikę jednostki. Mimo to film ostro atakują przedstawiciele Kościoła katolickiego za fałszowanie historii. Po realizacji filmu Christensen opuszcza Szwecję i udaje się do Hollywood.
Film podzielony na siedem części zaczyna się od krótkiego wprowadzenia przybliżającego czasy średniowiecza. Potem akcja przenosi się w rok 1488, do domu wiedźmy. Widzimy ją podczas przygotowywania tajemniczego napoju, oraz transakcji sprzedaży swego specjału. Specyfik chce kupić kobieta, marząca o pewnym mnichu. Wypróbowuje ona działanie mikstury przy pierwszej sposobności i po pewnym czasie przychodzi po kolejną dawkę. Kościół jednak nie śpi i dopadnie każdego.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
