Koniec naszego świata polski film wojenny z 1964 roku w reżyserii Wandy Jakubowskiej na podstawie autobiograficznej powieści Tadeusza Hołuja, pod tym samym tytułem.
Film przedstawia życie codzienne obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau widziane oczami jednego z ocalałych więźniów, Henryka, który po latach wraca do muzeum, oprowadzając po nim parę Amerykanów. Dla przybyszów ze Stanów Zjednoczonych miejsce to jest czymś niezwykłym, nie do końca zrozumiałym, nie wiedzą, że ich przewodnik był kiedyś więźniem. Dla Henryka ponowne przybycie do obozu po blisko 20 latach to lawina silnych wspomnień o aresztowaniu, walce o przetrwanie, buncie przeciwko SS i ucieczce.
anonim143(*.*.49.143) wysłano z m.cda.pl 2021-10-02 13:29:55+1
Kiedy oglądasz ten film masz w sercu żal że żyli wówczas tacy nie ludzie bowiem stracili swoje człowieczeństwo można mówić że diabły i pytanie dlaczego świat na tę podłość pozwolił.
Odpowiedz
anonim209(*.*.153.209)2023-03-06 20:47:30+1
@anonim143: Cudem jest, że byli ludzie którzy się na to nie godzili. Dziś wszyscy to ludzie zlagrowani i kapo powolni najbardziej podłym nakazom. Lekarze i pielęgniarki, opiekunki w hospicjach i domach starców, wychowawcy w placówkach dla dzieci - ile tam jest odrażających zachowań na co dzień, jako norma. Jak podle jeden człowiek traktuje drugiego. Policjanci którzy potrafią traktować paralizatorem niewinnego jak Igora Stachowiaka, a zwyrodnialców gwałcicieli puszczają wolno jak kierowców Bolta w Warszawie. Mnóstwo jest ludzi podłych. Mnóstwo ze znieczulicą, takich co patrzą na ofiary i się cieszą "najważniejsze że nie ja". Szlachetnych ludzi brak.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
