Kosmiczne jaja (1987)
W oparach parodii, mknąć z prędkością niedorzeczną pośród gagów i efektów specjalnych, Mel Brooks śmiało podąża tam, gdzie nie dotarł jaszcze żaden geniusz komedii.
Kosmojajarze, plemię kosmicznych niegodziwców, rządzonych przez podstępnego Prezydenta Tumana (Mel Brooks) zamierza ograbić z zasobów powietrza pobliską planetę Druidię. W samą porę jednak, międzygalaktycznym pojazdem typu Bajzel nadlatują pół-pies pół-człowiek Paw (John Candy) i Samotny Gwiazdor (Bill Pullman) - nieziemsko przystojny awanturnik do wynajęcia. Czy zdołają ocalić Druidię i wyrwą rozkapryszoną księżniczkę Vespę z rąk mazgajowatego nieudacznika zwanego Posępnym Hełmem (Rick Moranis)?
Zwłaszcza, że tylko królewskie honorarium pozwoli im spłacić dług wobec gigantycznej góry mozarelli, znanej jako Pizza The Hut. Wszystko zależy od tego, czy wierzycie szczerze w Jogurta (jeszcze raz Mel Brooks) i w siłę Sztorcu! Posmakujcie Kosmicznych jaj i niech Sztorc będzie z Wami! (opis dystrybutora)
Ciekawostki:
1) Mel Brooks pisał scenariusz dwa lata.
2) George Lucas i Industrial Light & Magic skonstruowali miecze świetlne do filmu.
3) Pod koniec filmu bohaterowie udają się do kosmicznego baru, gdzie przy jednym ze stolików siedzi ekipa łudząco podobna to tej z filmu Obcy: 8 Pasażer Nostromo. Nawet jednego z bohaterów, Kanea, gra ten sam aktor, co w oryginale - John Hurt. W barze znowu wychodzi z niego obcy, jednak tym razem nie umiera od razu, tylko mówi: O nie, znowu ty?.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
