- Zło to zło, Stregoborze - rzekł poważnie wiedźmin wstając. - Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte. Nie jestem świątobliwym pustelnikiem, nie samo dobro czyniłem w życiu. Ale jeżeli mam wybierać pomiędzy jednym złem a drugim, to wolę nie wybierać wcale .
Postawa Geralta z Rivii jest o tyleż etyczna i honorowa co wygodna, ponieważ nie tylko nasze życie stawia nas przed trudnymi wyborami, ale i literacka fikcja ze świata Wiedźmina obfituje w dylematy, z których nie ma dobrej drogi wyjścia. Ostatnio jednak to nasze sumienia nad wyraz często wystawia się na próbę przekonując do tzw. mniejszego zła. Wyjątkowo czytelnym przykładem jest tu choćby II tura wyborów prezydenckich, gdzie obaj kandydaci reprezentują skompromitowane formacje i podobny rodzaj arogancji wobec narodu, a jednak to oni zostali wybrani na ostateczny pojedynek, w którym Polacy po raz kolejny zdecydują kto zostanie prezydentem naszego kraju. Pozostaje jednak spora grupa wyborców, którzy zdają sobie sprawę ze złożoności problemu i nie widzą dobrego rozwiązania. Pocieszają się za to faktem, ze dokonają wyboru mniejszego zła tłumacząc to koniecznością podjęcia decyzji. Czy aby na pewno musimy jednak dokonać tego wyboru? Skoro karty są już na stole, a ich układ plasuje nas na przegranej pozycji, czy powinniśmy dalej brać udział w rozgrywce? Oczekiwać porozumienia z innymi graczami przy stole? Szukać sojuszy, zawiązywać spiski, żywić nadzieję? A jeśli to moment, w którym należałoby wstać od stołu, powiedzieć pas i nie szukać pocieszenia w zmiennych okolicznościach przegranej? Być może, ale któż potrafi przegrywać z pokorą? Kto umie przyznać, że to już koniec i aż do nowego rozdania nie będzie już szans na rewanż? A nade wszystko jak odejść z podniesioną głową, ocalić honor i zachować spokój sumienia? Czy to w ogóle możliwe? O tym już dziś w najnowszym odcinku z cyklu: Komentarz Konieczny. Na program, jak zwykle, zapraszają jego autorzy, Piotr Korczarowski i Kamil Klimczak.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
