Dramat Aleksandra Ałowa i Władimira Naumowa w bardzo sugestywny sposób ukazujący ostatnie dni II Wojny Światowej. Grupa żołnierzy radzieckich otrzymuje od dowództwa nietypowe zadanie - mają doprowadzić do Zwickau ciężarną kobietę niemiecką. Na zniszczonych wojną drogach Niemiec rozlegają się jeszcze nieoczekiwane wystrzały, wybuchają miny. Ta eskapada zmęczonych już walką bohaterów, obfituje również w zdarzenia, które przynoszą im nadzieję, że wreszcie zapanuje pokój i będą mogli wkrótce rozpocząć nowe życie
Krew człowieka zalewa, gdy ma przed sobą film wyprodukowany przez państwo, które ma sumieniu 20-30 milionów ludzkich istnień, może wylanych łez, zdeptanych i oplutych życiorysów, a film machnęli o cudzie sowieckiego humanizmu i świętości nienarodzonego życia! Obrzydzenie bierze.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
