Dramat, któy otrzymał statuetkę Oskara za muzykę i nagrodę Złotego Globu za najlepszy musical roku. Dirk Bogarde występuje tu w roli muzycznego geniusza Franciszka Liszta, a cały film opisuje jego życie osobiste i sprawy sercowe. Fabuła nie jest zbytnio zagmatwana. Liszt pragnie poślubić mężatkę, urodziwą rosyjską księżną Karolinę, zrywając ze swą dawną narzeczoną, baronową Marie. Pierwotnie utwór miał reżyserować Charles Vidor, jednak zmarł po paru tygodniach prac na planie i zastąpił go George Cukor.
A ksiezna, to nikt inny, tylko niezmiernie bogata, polska szlachcianka Karolina Elżbieta Iwanowska, ktorą poslubil rosyjski oficer Mikołaj zu Sayn-Wittgenstein-Ludwigsburg. Utytulowany, ale bez majątku. Ojcu Karoliny zalezalo na tytule dla corki, a cynicznemu Wittgensteinowi na pieniądzach, a mąjac poparcie carskiego dworu, oskubal ją z nich przy rozwodzie!
Odpowiedz
anonim40(*.*.164.40) 2024-08-28 10:28:420
Niewiele wynika z tego portretu Liszta, jego psychika, poglądy, co robił prócz grania i komponowania. Fabuła faktycznie prosta, charakteryzacja nie wzięta pod uwagę, Liszt był portretowany, fotografowany, wiadomo jaką miał fryzurę. Jako Polak z niezadowoleniem przyjąłem postać Chopina, również ogólnie wiadomo jaką nosił fryzurę, istnieje wszak powiedzenie, że ktoś wygląda jak Chopin po koncercie, tak drobny szczegół, nie wymagający powiększenia budżetu. Jeszcze kwestia relacji między postaciami, szczególnie fantastycznie pokazano poznanie Księżnej z matką Liszta, bez ceregieli, Księżna nie zainteresowania osobą rodzicielki wybrańca, (który kosztował ją zrzeczenie się ogromnego majątku, między innymi Ukrainy) z uwielbieniem spogląda na jego pianino. Oglądając film zdałem sobie sprawę, że na niektóre koncerty w epoce Liszta przychodziły damy, błyszczące biżuterią o wartości wsi i miasteczek wraz z inwentarzem ludzkim i zwierzęcym oraz fakt, że porównując to z naszymi czasami nie zmieniły się obyczaje tylko moda. Świat nadal roi się od birbantów, których majątki pochodzą z pracy niższych warstw, ich dziedziczenia czy kolokwialnie mówiąc wżeniania. Różne rewolucje ogołociły świat z Książąt, Baronów itp, prócz księży, szczególnie tych skupionych wokół Watykanu. Oglądając naszła mnie myśl, że nawet umiejscowienie Watykanu pod względem klimatycznym sprzyja pławieniu się w luksusie tych sług bożych. Na szczęście nie jestem w sytuacji żeby musieć całować żadnego z nich w pierścień wart więcej niż mój dorobek życia
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
