Niewielkie nadmorskie miasteczko Bodega Bay zostaje zaatakowane przez niesłychanie agresywne ptaki. Początkowe sporadyczne przypadki zamieniają się szybko w prawdziwą inwazję. Przerażeni mieszkańcy desperacko walczą o życie, a ogólnej panice towarzyszą próby opanowania sytuacji... Ptaki to jeden z najlepszych i najważniejszych thrillerów w historii kina. Mimo upływu lat film nic nie stracił na swej atrakcyjności.
Powiem tak, nie sposób negować, że to klasyk. Jednak, czy aż taki dobry w swoim gatunku, to tutaj już można byłoby troszeczkę polemizować, ponieważ charakteryzuje się przyzwoicie skonstruowaną intrygą, jednak fabuła nawet w takich szlagierach, jak widać, momentami, nie dość, że pusta, to wlecze się jak flaki z olejem na sposób albo nudny albo nijaki. Innymi słowy, jedna trzecia ujęć w większości thrillerów, to sceny zbędne, czyli po prostu takie puste, które niczego nie wnoszą, a stosowane są tylko dla wypchania czymś fabuły, mając tworzyć tzw sztuczne tło. Jak 3 słoiczki dżemu porozstawiane celowo po powierzchni półki, żeby wyglądała na taką niby bogacie zapełnioną. Sęk w tym, że w filmach ten bajerancki numer na ściemę, bardzo często się nie sprawdza, lub jest tandetnie wykonany, przez co fabuła nie potrzebnie się wydłuża, nabiera wlekącego się charakteru, aż film stopniowo przez to, przestaje się w rezultacie podobać. Ten klasyk, to przykład jednego z wielu mu podobnych, gdzie wyraźnie można dostrzec te właśnie tendencje. A takich przykładów, jeżeli chodzi o starsze kino, również jest cała masa, chociażby Psychoza, Omen, Szczęki, Spotkania trzeciego stopnia, czy nawet Casablanka itd, połowa rzeczy w tych filmach nadaje się po prostu do śmieci.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
