Jego sceną i inspiracją było miasto. Kariera malarza Bernarda Belotta, bardziej znanego jako Canaletto, rozpoczęła się w osiemnastowiecznej Wenecji. Oddał jej hołd wielokrotnie portretując ją na wielkich, panoramicznych obrazach.
W tym roku Warszawa, Drezno czy Wenecja świętują 300. rocznicę urodzin Bernarda Bellotto, znanego szerzej jako Canaletto. W twórczości włoskiego malarza realistyczne odwzorowanie miast jest dopracowane do perfekcji i osiąga swój tymczasowy szczyt: weduty Canaletta to pozornie fotograficznie wierne odwzorowania domów, ulic i placów. Artysta pełni rolę reżysera, oświetleniowca i scenografa w jednym, inscenizując żywe panoramy, jakby miasto było wielką sceną. Canaletto wykorzystuje przy tym wiele sztuczek perspektywicznych, których nauczył się od swojego wuja, znakomitego malarza wedutowego i scenicznego, w światowej stolicy opery: Wenecji.
Wielkoskalowe widoki miast Canaletta są pełne postaci i historii, tworząc fascynujący obraz starej, historycznej Europy, który głęboko zapadł w naszą zbiorową świadomość. Do dziś prace artysty napawają nas tęsknotą za miastem idealnym. Czy jednak obrazy Canaletta z Wenecji, Drezna i Warszawy są wiernymi obrazami europejskich miast, czy też same w sobie są fikcją?
Dokument przedstawia biografię i życie artystyczne malarza oraz podróż jego śladami z Wenecji przez Florencję do Drezna i wreszcie do Warszawy, której Stare Miasto, zniszczone w czasie II wojny światowej, zostało odbudowane według obrazów Canaletta.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
