1. Jakie są zasady korzystania z tego Portalu?
Zobacz nasz Regulamin
2. Jakie dane zbiera o mnie ten Portal?
Zobacz naszą Politykę Prywatności
3. Naruszono moje prawa na Portalu. Co mam zrobić?
Skorzystaj z odpowiedniego formularza w dziale Zgłoś Naruszenie.
4. Na portalu są treści, które chcę usunąć. Co mam zrobić?
Przy materiałach w Komentarzach/Postach znajduje się zawsze link „Usuń…”. Skorzystaj z niego, wypełnij odpowiedni formularz.
5. Czy jak opatrzę chronione prawem autorskim Materiały notką, że pliki są zamieszczone tylko na próbę, w celach edukacyjnych, należy skasować w ciągu 24h, to nie naruszam prawa?
Nie
Tylko posiadanie odpowiedniej licencji lub majątkowych praw autorskich upoważnia do rozpowszechniania plików w Internecie. Wyjątkiem jest tzw. dozwolony użytek osobisty, który dotyczy wszelkich multimediów (filmy, obrazy, muzyka), ale już nie programów komputerowych, w stosunku do których polski ustawodawca wyłączył zastosowanie użytku osobistego.
Art. 23. Prawa autorskiego
Tylko posiadanie odpowiedniej licencji lub majątkowych praw autorskich upoważnia do rozpowszechniania plików w Internecie. Wyjątkiem jest tzw. dozwolony użytek osobisty, który dotyczy wszelkich multimediów (filmy, obrazy, muzyka), ale już nie programów komputerowych, w stosunku do których polski ustawodawca wyłączył zastosowanie użytku osobistego.
Art. 23. Prawa autorskiego
- Bez zezwolenia twórcy wolno nieodpłatnie korzystać z już rozpowszechnionego utworu w zakresie własnego użytku osobistego. Przepis ten nie upoważnia do budowania według cudzego utworu architektonicznego i architektoniczno-urbanistycznego oraz do korzystania z elektronicznych baz danych spełniających cechy utworu, chyba że dotyczy to własnego użytku naukowego niezwiązanego z celem zarobkowym.
- Zakres własnego użytku osobistego obejmuje korzystanie z pojedynczych egzemplarzy utworów przez krąg osób pozostających w związku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego.
6. Co decyduje o tym, że materiał wchodzi na stronę główną?
Na stronę główną automatycznie trafiają materiały, które wychwytywane są przez autorski algorytm, który liczy ich "Rank" na który składa się (ilość odsłon w serwisie, ilość ocen lub plusów, ilość poleceń w sieciach społecznościowych x data dodania materiału).
7. Czy mogę zamieszczać napisy do filmów, które sam zrobiłem?
Co do zasady nie. Chyba, że chodzi o dozwolony użytek.
Większość filmów dostępnych w sieci jest, mówiąc brutalnie, kradzionych z DVD lub kina. Są to często najnowsze, premierowe pozycje, które nie dotarły jeszcze nawet do Polski. Tłumaczeń nie ma więc w ogóle, zatem nie można ich nawet ukraść. Rodzi się więc nowy proceder – opracowywanie tłumaczeń. O ile bowiem panuje już w miarę powszechna świadomość, że wpuszczanie muzyki lub filmów do sieci i ich rozpowszechnianie bez zgody odpowiednich podmiotów praw jest nielegalne i może być ścigane (a zatem raczej nie umieszcza się już ich jawnie na stronach WWW, a jeśli już, to przynajmniej mocno ukrywa), o tyle brak takiej świadomości co do tłumaczeń (sam znalazłem setki „jawnie” ogłaszających się stron z całymi katalogami tłumaczeń). Wydawałoby się zatem, że własne tłumaczenia są jako takie legalne. Jednak sprawa nie jest taka prosta.
Zgodnie z polskim prawem autorskim (podobnie zresztą, jak w większości zagranicznych ustawodawstw), samo tłumaczenie jest dziełem odrębnym od oryginału, choć zależnym od niego. Autorowi przysługują zatem prawa autorskie do tłumaczenia. Jednak samo tłumaczenie wymaga zgody właściciela praw do oryginału (na tym właśnie polega prawny i praktyczny zarazem sens wspomnianej „zależności”). Dodatkowo powstaje osobny problem prawa do integralności dzieła, bo przecież dystrybutor, ma prawo decydować o tym w jaki sposób rozpowszechniane przez niego dzieło będzie odbierane. A tłumaczenie zdecydowanie wpływa na sposób odbioru i rozumienia dzieła. O tak ważnych sprawach może decydować tylko i wyłącznie podmiot praw autorskich, a więc: po pierwsze o tym, czy pozwolić komuś na tłumaczenie w ogóle, po drugie, niezależnie od zgody czy też odmowy w pierwszej kwestii, to w gestii danego podmiotu praw do utworu jest wybranie tego właśnie, a nie innego tłumaczenia, jako nadającego się do dystrybucji z filmem (może być więc tak, że ktoś dostanie zgodę na tłumaczenie, ale to nie znaczy wcale, że potem dystrybutor, jako podmiot praw autorskich do rozpowszechniania danego filmu w Polsce, wybierze właśnie to tłumaczenie filmu, a nie inne.
Oczywiście, czym innym jest domowe tłumaczenie filmu na domowe potrzeby. Mam tu na myśli np. sytuację, gdy dostajemy od cioci ze Stanów film na video w oryginale - jeszcze przed premierą w Polsce. Takie tłumaczenie na potrzeby własne jest w pełni akceptowalne. Naruszeniem praw autorskich, jest natomiast nielegalne rozpowszechnianie na masową skalę własnych wersji tłumaczeń na stronach WWW. Nie ma tu bowiem mowy o własnym, dozwolonym użytku, gdyż dostęp do naszych stron ma nieograniczona i z góry nieokreślona liczba osób (a więc udostępniamy tłumaczenie publicznie). To już jest rozpowszechnianie – nielegalne przede wszystkim ze względu na brak zgody na tłumaczenie. Dodatkowo, jeżeli tłumaczenie takie jest rozpowszechniane z filmem nagranym w DiviXie, to narusza ono na pewno osobiste prawo autorskie w postaci prawa do integralności dzieła filmowego (ktoś przecież miał określoną wizję jego odbioru) – niezależnie od tego, że sama już dystrybucja filmu w DiviXie, bez zgody podmiotów uprawnionych, jest nielegalna.
Zgodnie z polskim prawem autorskim (podobnie zresztą, jak w większości zagranicznych ustawodawstw), samo tłumaczenie jest dziełem odrębnym od oryginału, choć zależnym od niego. Autorowi przysługują zatem prawa autorskie do tłumaczenia. Jednak samo tłumaczenie wymaga zgody właściciela praw do oryginału (na tym właśnie polega prawny i praktyczny zarazem sens wspomnianej „zależności”). Dodatkowo powstaje osobny problem prawa do integralności dzieła, bo przecież dystrybutor, ma prawo decydować o tym w jaki sposób rozpowszechniane przez niego dzieło będzie odbierane. A tłumaczenie zdecydowanie wpływa na sposób odbioru i rozumienia dzieła. O tak ważnych sprawach może decydować tylko i wyłącznie podmiot praw autorskich, a więc: po pierwsze o tym, czy pozwolić komuś na tłumaczenie w ogóle, po drugie, niezależnie od zgody czy też odmowy w pierwszej kwestii, to w gestii danego podmiotu praw do utworu jest wybranie tego właśnie, a nie innego tłumaczenia, jako nadającego się do dystrybucji z filmem (może być więc tak, że ktoś dostanie zgodę na tłumaczenie, ale to nie znaczy wcale, że potem dystrybutor, jako podmiot praw autorskich do rozpowszechniania danego filmu w Polsce, wybierze właśnie to tłumaczenie filmu, a nie inne.
Oczywiście, czym innym jest domowe tłumaczenie filmu na domowe potrzeby. Mam tu na myśli np. sytuację, gdy dostajemy od cioci ze Stanów film na video w oryginale - jeszcze przed premierą w Polsce. Takie tłumaczenie na potrzeby własne jest w pełni akceptowalne. Naruszeniem praw autorskich, jest natomiast nielegalne rozpowszechnianie na masową skalę własnych wersji tłumaczeń na stronach WWW. Nie ma tu bowiem mowy o własnym, dozwolonym użytku, gdyż dostęp do naszych stron ma nieograniczona i z góry nieokreślona liczba osób (a więc udostępniamy tłumaczenie publicznie). To już jest rozpowszechnianie – nielegalne przede wszystkim ze względu na brak zgody na tłumaczenie. Dodatkowo, jeżeli tłumaczenie takie jest rozpowszechniane z filmem nagranym w DiviXie, to narusza ono na pewno osobiste prawo autorskie w postaci prawa do integralności dzieła filmowego (ktoś przecież miał określoną wizję jego odbioru) – niezależnie od tego, że sama już dystrybucja filmu w DiviXie, bez zgody podmiotów uprawnionych, jest nielegalna.
8. Czy mogę zamieszczać napisy do filmów, których nie jestem autorem?
Co do zasady nie. Chyba, że chodzi o dozwolony użytek.
Napisy do filmów są chronione jako utwór literacki i prawa do nich przysługują twórcy (ewentualnie producentowi / dystrybutorowi) filmów. Bez jego zgody (licencji), nie można rozpowszechniać napisów. Ponadto nawet w przypadku, gdy napisy zrobił jakiś użytkownik sieci prywatnie i udostępnił je w sieci za darmo, to rozpowszechnianie takich napisów też może łamać prawo. Patrz poprzednie pytanie.
9. Czy mogę zamieszczać treści erotyczne / pornografię?
Tak, z pewnymi zastrzeżeniami.
Nie można zamieszczać niedozwolonej pornografii. Zgodnie z artykułem 202 Kodeksu karnego, niedozwoloną pornografią są treści pornograficzne z udziałem małoletniego albo treści pornograficzne związane z prezentowaniem przemocy lub posługiwaniem się zwierzęciem.
Ponadto nawet tzw. legalną pornografię należy prezentować tak, aby nie narzucać jej osobom, które mogą sobie tego nie życzyć. Zatem treści pornograficzne trzeba odpowiednio oznaczać (zaznaczając pole „18+”), tak, aby osoby postronne wiedziały, że klikając np. na dany link, mogą się natknąć na pornografię / erotykę.
Ponadto nawet tzw. legalną pornografię należy prezentować tak, aby nie narzucać jej osobom, które mogą sobie tego nie życzyć. Zatem treści pornograficzne trzeba odpowiednio oznaczać (zaznaczając pole „18+”), tak, aby osoby postronne wiedziały, że klikając np. na dany link, mogą się natknąć na pornografię / erotykę.
10. Czy jak program jest „darmowy”, to mogę go dalej rozpowszechniać?
Niekoniecznie. Czasem to, że program jest darmowy, wcale nie znaczy, że można go dalej rozpowszechniać.
11. Czy jak naruszyłem prawo a używam w Portalu Nicka (pseudonimu) i nie podałem prawdziwych danych, to policja może mnie wytropić?
Tak. Dla bezpieczeństwa zbieramy dane o IP użytkowników. Zgodnie z prawem, na żądanie organów ścigania, mamy obowiązek dane te udostępnić. Podobnie również osoba domagająca się odszkodowania i wytaczająca powództwo cywilne z tytułu naruszenia jej praw, może wnieść do sądu, by ten zażądał tych danych od Administratora na potrzeby procesu cywilnego. Danych mogą żądać też organy administracji, np. urzędy skarbowe.
12. Czy administrator ma prawo podawać moje dane organom ścigania, w razie naruszenia?
Tak.
13. Co mi grozi za naruszenie prawa autorskiego?
Grożą za to zarówno sankcje karne (np. kara pozbawienia wolności), jak i cywilne (np. odszkodowanie).
14. Czy Administrator odpowiada za naruszenia prawa na jego Portalu?
Jeżeli spełni pewne przesłanki, to nie.
Administrator nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane jeżeli nie wie o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności, a w razie otrzymania urzędowego zawiadomienia lub uzyskania wiarygodnej wiadomości o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności niezwłocznie uniemożliwi dostęp do tych danych.
Podstawa prawna: art. 14 ustawy oświadczeniu usług drogą elektroniczną z dnia 18 lipca 2002 r.
Podstawa prawna: art. 14 ustawy oświadczeniu usług drogą elektroniczną z dnia 18 lipca 2002 r.
15. Jeżeli Administrator nie odpowiada za naruszenia prawa w Portalu, to kto odpowiada i kogo mam pozwać za naruszenie moich praw?
Odpowiada bezpośrednio naruszyciel – osoba, która wstawiła Komantarz / Posta z Materiałami naruszającymi prawo.
Przy dochodzeniu roszczeń cywilnych, Administrator na żądanie sądu przekaże wszelkie dane umożliwiające identyfikację naruszyciela.
16. Czy mogę przekleić artykuł/materiał/news z sieci? (użycie cudzych treści opublikowanych w Internecie.
Jeżeli cudzy materiał jest chroniony prawem autorskim jako utwór, to można skopiować jego fragmenty na zasadzie cytatu – koniecznie z podaniem źródła i autora. Można też korzystać z cudzych utworów na zasadzie dozwolonego użytku osobistego. Pamiętajmy jednak, że dozwolony użytek osobisty nie dotyczy programów komputerowych.
17. Czy w Internecie obowiązuje prawo?
Tak, w Internecie obowiązuje prawo.
18. Czy w Internecie obowiązuje takie same prawo, jak w „normalnej” rzeczywistości?
Tak, obowiązuje to samo prawo, co w rzeczywistości poza siecią – z uwzględnieniem specyfiki elektronicznych środków komunikacji.
Do specyficznego charakteru środków komunikacji elektronicznej odnoszą się m. in. takie ustawy jak:
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny
- Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny
- Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów
- Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych
- Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego
- Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne
- Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny
- Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
- Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych
- Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
19. Czy mogę się nie zgodzić na regulamin i/lub politykę prywatności?
Tak, zgoda jest całkowicie dobrowolna. Jednakże brak zgody uniemożliwia rejestrację w Portalu.
20. Czy mogę się nie zgodzić na zmiany regulaminu i/lub polityki prywatności?
Tak. Oznacza to jednak, że nie będziesz mógł już dalej korzystać z Portalu.
21. Czy mogę spamować pw (prywatnymi wiadomościami)?
Nie. Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. przesyłanie niezamówionej korespondencji handlowej jest zabronione. Stanowi ono czyn nieuczciwej konkurencji i jest zagrożone grzywną do 5 tysięcy złotych.
22. Czy nie jest czasem tak, że jak wprowadzę do Portalu jakieś nielegalne Materiały, to odpowiadał będzie za nie nie ja, tylko Administrator?
Nie, odpowiada przede wszystkim faktyczny naruszyciel. Administrator odpowiada jedynie, w razie nie spełnienia pewnych swoich obowiązków. Jeżeli Administrator działa zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną, to jest zwolniony z wszelkiej odpowiedzialności za naruszenia dokonane przez Użytkowników jego Portalu
23. Czy brak informacji "copyright" lub "wszelkie prawa zastrzeżone" na stronie oznacza przyzwolenie kopiowania z niej treści?
Nie!
Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r., każdy utwór (zgodnie z definicją utworu podaną w ustawie) podlega ochronie prawa autorskiego. Oznacza to, że nie można go kopiować bez zgody autora. Informacje typu "copyright" lub "wszelkie prawa zastrzeżone" mogą, ale nie muszą być umieszczone przy naszym utworze, gdyż nie jest to w polskim prawie wymagane. W myśl ustawy utwór bez powyższych dopisków jest tak samo chroniony i zabrania się jego kopiowania jeśli nie uzyskało się zgody autora.
24. Co to jest licencja GPL?
GPL to Powszechna Licencja Publiczna (General Public License). Najbardziej znaną i używaną licencją tego typu jest Powszechna Licencja Publiczna GNU i często nazwę jej skraca się po prostu i ogranicza do samegoGPL, pamiętając jednak że chodzi wciąż o GPL GNU.
GPL to licencja wolnego oprogramowania, co oznacza, że pozwala ona użytkownikom na swobodne uruchamianie, kopiowanie, rozpowszechnianie, analizowanie, zmienianie i ulepszanie programów, które są nią objęte. GPL stosuje się do wszystkich dzieł dopóki można jasno określić co jest ich kodem źródłowym, dlatego w większości przypadków licencja GPL dotyczy oprogramowania.
GPL to licencja wolnego oprogramowania, co oznacza, że pozwala ona użytkownikom na swobodne uruchamianie, kopiowanie, rozpowszechnianie, analizowanie, zmienianie i ulepszanie programów, które są nią objęte. GPL stosuje się do wszystkich dzieł dopóki można jasno określić co jest ich kodem źródłowym, dlatego w większości przypadków licencja GPL dotyczy oprogramowania.
25. Czy posiadając stronę na zagranicznym serwerze podlegam pod prawo tego kraju czy prawo polskie?
Jeśli mieszkamy w Polsce to zazwyczaj będzie obowiązywać nas Polskie Prawo. Dlatego też nie ma znaczenia w jakim kraju umieszczony jest nasz serwer.
26. Jak przedstawia się kwestia rozpowszechniania i kopiowania utworów muzycznych?
Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych rozpowszechnianie utworów muzycznych możliwe jest tylko wtedy kiedy posiadamy na to zgodę autora, czyli posiadamy np. pisemną licencję na rozpowszechnianie i wykorzystywanie jego utworów. W przeciwnym wypadku rozpowszechnianie utworów jestzabronione.
Kopiowanie utworów muzycznych jest dozwolone pod warunkiem, że jest to użytek prywatny nie wykraczający poza krąg osób pozostających w stosunku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego oraz, że jest kopiowany utwór jest już rozpowszechniony (art. 23 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
Kopiowanych utworów nie można odpłatnie rozpowszechniać w sieci oraz nie można ich umieszczać i rozpowszechniać za darmo w sieciach typu p2p.
Kopiowanie utworów muzycznych jest dozwolone pod warunkiem, że jest to użytek prywatny nie wykraczający poza krąg osób pozostających w stosunku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego oraz, że jest kopiowany utwór jest już rozpowszechniony (art. 23 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
Kopiowanych utworów nie można odpłatnie rozpowszechniać w sieci oraz nie można ich umieszczać i rozpowszechniać za darmo w sieciach typu p2p.
27. Czy zdjęcia umieszczone na rożnych stronach internetowych możemy wykorzystać do swoich celów?
Większość zdjęć publikowanych w Internecie podlega ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994r. Jeśli chcemy je wykorzystać musimy mieć na to zgodę autora zdjęć. Jeśli zdjęcie jest anonimowe nie oznacza to, że jego autor zrzeka się prawa do tego zdjęcia i co za tym idzie zrzeka się prawa do wynagrodzenia. Zgodnie z art. 8 ust. 3 prawa autorskiego dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.
Ponadto ustawa o prawie autorskim nie uznaje za przedmiot prawa autorskiego np. zdjęć prezentujących elewacje budynków, zdjęć dokumentacyjnych oraz zdjęć będących prostymi informacjami prasowymi.
Ponadto ustawa o prawie autorskim nie uznaje za przedmiot prawa autorskiego np. zdjęć prezentujących elewacje budynków, zdjęć dokumentacyjnych oraz zdjęć będących prostymi informacjami prasowymi.
28. Jakie są dostępne rodzaje licencji dla oprogramowania i w jaki sposób je chronią?
Rozpowszechnianie oprogramowania dozwolone jest tylko na podstawie licencji która dany program obejmuje. Licencja określa na jakiej zasadzie programu można używać, czy należy za niego zapłacić, czy dozwolone jest jego kopiowanie i czy można go instalować na wielu komputerach itp. Popularne licencje na programy to np.:
Licencja na program komercyjny (pełna wersja programu) – program objęty taka licencją nie ma żadnych ograniczeń jeśli chodzi o jego działanie, jest pełnopłatny i wszelkie próby kopiowania, rozpowszechniania są niezgodne z prawem. Objęty jest całkowitym prawem autorskim.
Shareware – programy tego typu to programy płatne, jednak rozprowadzane przez producenta są za darmo i można z nich korzystać przez pewien określony czas nie ponosząc żadnych opłat. Po wygaśnięciu terminu dozwolonego darmowego użytkowania program musi zostać odinstalowany, gdyż korzystnie z niego będzie niezgodne z prawem. Jeśli chcemy go nadal używać, musimy go kupić.
Adware – to licencja obejmująca programy, które mogą być wykorzystywane za darmo w zamian za dołączanie i wyświetlanie w nich reklamy, lub można za nie uiścić opłatę i korzystać z programu bez dołączanych reklam.
Freeware – licencja umożliwiająca darmowe rozpowszechnianie aplikacji bez ujawniania kodów źródłowych. Prawa autorskie twórcy zostają zachowane. Programu nie można w żaden sposób zmieniać. Najczęściej program można wykorzystywać tylko na swój użytek i zabronione jest rozpowszechnianie programu w celach komercyjnych.
GNU GPL (General Public License) – jedna z licencji wolnego oprogramowania, zezwalająca na uruchamianie programu w dowolnym celu, analizowanie jego działania i dostosowywania do swoich potrzeb, kopiowania oraz udoskonalania i wprowadzania swoich poprawek. Użytkownik programu objętego taką licencja ma dostęp do jego kodów źródłowych.
Licencja na program komercyjny (pełna wersja programu) – program objęty taka licencją nie ma żadnych ograniczeń jeśli chodzi o jego działanie, jest pełnopłatny i wszelkie próby kopiowania, rozpowszechniania są niezgodne z prawem. Objęty jest całkowitym prawem autorskim.
Shareware – programy tego typu to programy płatne, jednak rozprowadzane przez producenta są za darmo i można z nich korzystać przez pewien określony czas nie ponosząc żadnych opłat. Po wygaśnięciu terminu dozwolonego darmowego użytkowania program musi zostać odinstalowany, gdyż korzystnie z niego będzie niezgodne z prawem. Jeśli chcemy go nadal używać, musimy go kupić.
Adware – to licencja obejmująca programy, które mogą być wykorzystywane za darmo w zamian za dołączanie i wyświetlanie w nich reklamy, lub można za nie uiścić opłatę i korzystać z programu bez dołączanych reklam.
Freeware – licencja umożliwiająca darmowe rozpowszechnianie aplikacji bez ujawniania kodów źródłowych. Prawa autorskie twórcy zostają zachowane. Programu nie można w żaden sposób zmieniać. Najczęściej program można wykorzystywać tylko na swój użytek i zabronione jest rozpowszechnianie programu w celach komercyjnych.
GNU GPL (General Public License) – jedna z licencji wolnego oprogramowania, zezwalająca na uruchamianie programu w dowolnym celu, analizowanie jego działania i dostosowywania do swoich potrzeb, kopiowania oraz udoskonalania i wprowadzania swoich poprawek. Użytkownik programu objętego taką licencja ma dostęp do jego kodów źródłowych.
29. Kiedy bez obaw możemy kopiować treści zawarte w Internecie?
Po pierwsze kiedy uzyskamy zgodę autora na kopiowanie jego utworów. Po drugie kiedy treści będą oparte nalicencji GPL, czyli np. GPL GNU (w przypadku oprogramowania) lub licencji GPL FDL (Free Documentation License) przeznaczonej do stosowania w przypadku podręczników, instrukcji czy innej dokumentacji. Licencje typu GPL zapewniają każdemu wolność kopiowania i rozpowszechniania materiałów. Po trzecie, kiedy utwory czyli treści, obrazy muzyka itp. będą należeć do domeny publicznej (Public Domain) zgodnie z założeniami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 36 i następne).
Ostatnio stają się też coraz bardziej popularne tzw. licencje creative commons („niektóre prawa zastrzeżone”). Są one trochę podobne do licencji GPL i też zazwyczaj pozwalają na darmowe rozpowszechnianie utworów (pod pewnymi warunkami).
Ostatnio stają się też coraz bardziej popularne tzw. licencje creative commons („niektóre prawa zastrzeżone”). Są one trochę podobne do licencji GPL i też zazwyczaj pozwalają na darmowe rozpowszechnianie utworów (pod pewnymi warunkami).
30. Czy udostępnienie treści w kanałach RSS jest równoznaczne z zezwoleniem na rozpowszechniania tych treści na łamach innych serwisów?
Jeśli rozpowszechniane treści w kanałach RSS zgodnie z art. 25 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych służą nam na użytek prywatny i dotyczą sprawozdania o aktualnych wydarzeniach, lub zawierają aktualne wypowiedzi i fotografie reporterskie, krótkie streszczenia rozpowszechnionych utworów czy np. aktualne artykuły na tematy polityczne, gospodarcze lub religijne to wykorzystanie udostępnionych treści w kanałach RSS na łamach innych serwisów będzie zgodne z ustawą. W innych przypadkach żeby rozpowszechniać treści należy mieć na to zgodę autora.
Inną sprawą jest, że w fakcie publicznego udostępnienia kanału RSS można dopatrywać się domniemania zgody autora na „zasysanie” nagłówków.
Inną sprawą jest, że w fakcie publicznego udostępnienia kanału RSS można dopatrywać się domniemania zgody autora na „zasysanie” nagłówków.
31. Na jakich zasadach możemy korzystać z prawa cytatu?
Korzystać z prawa cytatu czyli tzw. licencji ustawowej możemy na podstawie art. 29 umieszczonego w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r.
Zgodnie z art. 29 dozwolone jest przytaczanie fragmentów lub drobnych utworów w naszych prywatnych dziełach pod warunkiem, że nasz utwór nie czerpie z tego swojej wartości i sam w sobie jest odrębnym oryginalnym utworem. Przytaczany cytat może służyć tylko i wyłącznie pewnemu uzupełnieniu stworzonego przez nas utworu, nie może być w nim decydującą częścią. Przytaczanie cytatu nie polega na ulepszaniu swojego dzieła, a na jego merytorycznym uzasadnieniu. Oznacza to, że cytat służyć ma jako źródło informacji, ma uprościć nasze wywody i ugruntować nasze własne poglądy.
Poza tym cytowany przez nas fragment musi być już wcześniej za zgodą twórcy udostępniony publicznie. Zawsze należy podać dokładne źródło pochodzenia cytowanego fragmentu oraz jego autora. Nie wolno takiego cytatu w żaden sposób modyfikować ani zniekształcać.
Mając na myśli cytat wyróżnia się m.in. cytat plastyczny, cytat filmowy, cytat muzyczny, czy cytat graficzny. Dla przykładu o wykorzystaniu cytatu graficznego możemy mówić wtedy, kiedy np. przy napisanej przez nas recenzji książki umieścimy zdjęcie jej okładki.
Zgodnie z art. 29 dozwolone jest przytaczanie fragmentów lub drobnych utworów w naszych prywatnych dziełach pod warunkiem, że nasz utwór nie czerpie z tego swojej wartości i sam w sobie jest odrębnym oryginalnym utworem. Przytaczany cytat może służyć tylko i wyłącznie pewnemu uzupełnieniu stworzonego przez nas utworu, nie może być w nim decydującą częścią. Przytaczanie cytatu nie polega na ulepszaniu swojego dzieła, a na jego merytorycznym uzasadnieniu. Oznacza to, że cytat służyć ma jako źródło informacji, ma uprościć nasze wywody i ugruntować nasze własne poglądy.
Poza tym cytowany przez nas fragment musi być już wcześniej za zgodą twórcy udostępniony publicznie. Zawsze należy podać dokładne źródło pochodzenia cytowanego fragmentu oraz jego autora. Nie wolno takiego cytatu w żaden sposób modyfikować ani zniekształcać.
Mając na myśli cytat wyróżnia się m.in. cytat plastyczny, cytat filmowy, cytat muzyczny, czy cytat graficzny. Dla przykładu o wykorzystaniu cytatu graficznego możemy mówić wtedy, kiedy np. przy napisanej przez nas recenzji książki umieścimy zdjęcie jej okładki.
32. W jaki sposób Dostawca realizuje obowiązki informacyjne?
Zobacz zakładkę Dostawca
33. W jaki sposób Dostawca realizuje ochronę małoletnich widzów?
Zobacz regulamin i politykę prywatności. Dostawca ponadto zapewnia filtrowanie treści dla małoletnich widzów dostępny pod zakładką: https://www.cda.pl/premium/dla-dzieci
34. W jaki sposób Dostawca promuje audycje europejskie?
Zobacz regulamin usługi CDA Premium. Dostawca stosuje oznaczanie pochodzenia i języku treści i umożliwia filtrowanie treści według wskazanych kryteriów, a także przeznacza wymaganą zawartość dostępnego katalogu na rzecz treści europejskich, w tym wytworzonych pierwotnie w języku polskim.
35. W jaki sposób Dostawca zapewnia dostępność dla os. niepełnosprawnych?
Zobacz regulamin usługi CDA Premium. Dostawca zapewnia dostępność dla osób z niepełnosprawnościami wzroku i słuchu, a także przeznacza wymaganą zawartość dostępnego katalogu na rzecz treści wyposażonych w odpowiednie udogodnienia.
36. Jakich treści nie wolno zamieszczać?
Zobacz regulamin. Treści nie mogą nawoływać do nienawiści lub przemocy lub dyskryminujących ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub przekonania, poglądy polityczne lub wszelkie inne poglądy, przynależność państwową, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną lub nawoływać do popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym. Ponadto zakazane jest umieszczanie treści mogących ułatwić popełnienie przestępstwa o charakterze terrorystycznym, treści pornograficznych z udziałem małoletniego oraz nawołujących do znieważania grupy ludności albo poszczególnej osoby z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości.
37. Jak długo przechowywane są treści?
Zobacz regulamin usługi. Dostawca zobowiązany jest przepisami prawa do przechowywania kopii treści udostępnianych w Serwisie przez okres nie krótszy niż 28 dni od dnia ich usunięcia lub zaprzestania udostępniania.
38. Czy przysługuje mi prawo do odstąpienia od umowy skoro umowa została zawarta na odległość (przez Internet)?
Ze względu na przedmiot świadczonych usług (usługi cyfrowe), prawo do odstąpienia od umowy dla konsumentów jest wyłączone w oparciu o przepisy Ustawy o prawach konsumenta. Zgodnie z art. art. 38 pkt 13 Ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, uprawnienie do odstąpienia od umowy jest wyłączone ze względu na świadczenie przez Usługodawcę usług cyfrowych, które nie są zapisane na nośniku materialnym, a ich spełnienie rozpoczęło się za wyraźną zgoda Użytkownika przed upływem terminu do odstąpienia od umowy i po poinformowaniu go o utracie prawa do odstąpienia od umowy.
39. Jak prawidłowo oznaczyć udostępnianą treść?
Użytkownik udostępniając treść w serwisie, zobowiązany jest do jej prawidłowej kwalifikacji i oznaczenia. Usługodawca stosuje następujące oznaczenia:
I kategoria wiekowa – bez ograniczeń wiekowych
(treść: pozytywny i neutralny obraz świata, łagodny klimat emocjonalny, postawy prospołeczne, przyjazne nastawienie do ludzi, pozytywne emocje, prezentacja sytuacji negatywnych bez ukazywania realistycznych scen cierpienia, śmierci, przemocy, jednoznaczne ukazanie negatywnych bohaterów i negatywnych wzorców zachowań)
II kategoria wiekowa – dla małoletnich do lat 12
(zakaz prezentowania: w formie aprobaty patologicznych form współżycia społecznego, sprowadzania wizji świata do przemocy, zachowań seksualnych, zwłaszcza w sposób uproszczony lub prymitywny); obrazów zachowań seksualnych w oderwaniu od emocjonalnych potrzeb człowieka; usprawiedliwiania zachowań o cechach dyskryminujących; uproszczonej wizji dorosłości, eksponującą nadmiernie używanie przemocy; moralnie nagannych zachowań; promocji postaw konsumpcyjnych, zachowań hedonistycznych; aprobacji przedmiotowego i agresywnego traktowania ludzi i zwierząt; aprobacji dla substancji psychoaktywnych; silnych wrażeń i emocji związanymi z obrazami przemocy lub seksu)
III kategoria – dla małoletnich do lat 16
(zakaz prezentowania: formy społecznego usprawiedliwiania przemocy, w tym agresji słownej, wulgarności, uprzedzeń, dyskryminacji; scen seksu lub przemocy jako źródła lub wyznacznika sukcesu życiowego; obrazów aktywności seksualnej w oderwaniu od uczuć; obrazów agresji fizycznej w sposób naturalistyczny lub brutalny; aprobaty patologicznego wzorca osobowego; usprawiedliwiania bohatera wskazujące na zażywanie substancji psychoaktywnych lub innych zachowań ryzykownych; usprawiedliwiania przemocy wobec zwierząt lub aktów wandalizmu)
IV kategoria – od lat 18
(treść: prezentująca obrazy naturalistycznego seksu lub patologicznych form życia seksualnego (np. połączone z przemocą i przymusem); przedstawiająca nieuzasadnioną (np. obroną konieczną, aktywnością sportową) przemoc; promująca jednoznacznie patologiczne zachowania bohatera wobec innych ludzi bądź zwierząt; zawierająca społeczne usprawiedliwianie wulgarności oraz nagromadzenie wyrazów, wyrażeń i zwrotów powszechnie uznawanych za obraźliwe; usprawiedliwiająca lub pokazujące w kontekście aprobatywnym przejawy społecznej patologii (np. przemocy, w szczególności fizycznej, psychicznej, werbalnej lub seksualnej, uzależnień od substancji psychoaktywnych)) Dla każdej z kategorii dedykowany jest odpowiedni symbol graficzny, który zostanie automatycznie przydzielony do przesłanej treści.
I kategoria wiekowa – bez ograniczeń wiekowych
(treść: pozytywny i neutralny obraz świata, łagodny klimat emocjonalny, postawy prospołeczne, przyjazne nastawienie do ludzi, pozytywne emocje, prezentacja sytuacji negatywnych bez ukazywania realistycznych scen cierpienia, śmierci, przemocy, jednoznaczne ukazanie negatywnych bohaterów i negatywnych wzorców zachowań)
II kategoria wiekowa – dla małoletnich do lat 12
(zakaz prezentowania: w formie aprobaty patologicznych form współżycia społecznego, sprowadzania wizji świata do przemocy, zachowań seksualnych, zwłaszcza w sposób uproszczony lub prymitywny); obrazów zachowań seksualnych w oderwaniu od emocjonalnych potrzeb człowieka; usprawiedliwiania zachowań o cechach dyskryminujących; uproszczonej wizji dorosłości, eksponującą nadmiernie używanie przemocy; moralnie nagannych zachowań; promocji postaw konsumpcyjnych, zachowań hedonistycznych; aprobacji przedmiotowego i agresywnego traktowania ludzi i zwierząt; aprobacji dla substancji psychoaktywnych; silnych wrażeń i emocji związanymi z obrazami przemocy lub seksu)
III kategoria – dla małoletnich do lat 16
(zakaz prezentowania: formy społecznego usprawiedliwiania przemocy, w tym agresji słownej, wulgarności, uprzedzeń, dyskryminacji; scen seksu lub przemocy jako źródła lub wyznacznika sukcesu życiowego; obrazów aktywności seksualnej w oderwaniu od uczuć; obrazów agresji fizycznej w sposób naturalistyczny lub brutalny; aprobaty patologicznego wzorca osobowego; usprawiedliwiania bohatera wskazujące na zażywanie substancji psychoaktywnych lub innych zachowań ryzykownych; usprawiedliwiania przemocy wobec zwierząt lub aktów wandalizmu)
IV kategoria – od lat 18
(treść: prezentująca obrazy naturalistycznego seksu lub patologicznych form życia seksualnego (np. połączone z przemocą i przymusem); przedstawiająca nieuzasadnioną (np. obroną konieczną, aktywnością sportową) przemoc; promująca jednoznacznie patologiczne zachowania bohatera wobec innych ludzi bądź zwierząt; zawierająca społeczne usprawiedliwianie wulgarności oraz nagromadzenie wyrazów, wyrażeń i zwrotów powszechnie uznawanych za obraźliwe; usprawiedliwiająca lub pokazujące w kontekście aprobatywnym przejawy społecznej patologii (np. przemocy, w szczególności fizycznej, psychicznej, werbalnej lub seksualnej, uzależnień od substancji psychoaktywnych)) Dla każdej z kategorii dedykowany jest odpowiedni symbol graficzny, który zostanie automatycznie przydzielony do przesłanej treści.