Tryb łączący, zwany subjunctive jest używany do opisu sytuacji i zdarzeń nierzeczywistych, które są możliwe, pożądane bądź wyobrażone.
Tryb łączący, czyli subjunctive był częsty w starszych wersjach języka angielskiego, dziś zastępowany jest głównie przez should, would i inne czasowniki modalne, specjalnym użyciem czasów przeszłych i zwykłymi formami czasowników. Współczesna angielszczyzna ma niewiele form subjunctive: formy III os. liczby pojedynczej bez końcówki -s: she see, he have i form specjalnych czasownika to be: he were. Poza I/he/she/it were po if nie są one częste.
Zwykłe czasowniki mają jedną formę trybu łączącego: trzecią osobę liczby pojedynczej bez sufiksu, wspólną dla czasu teraźniejszego i przeszłego -(e)s, np. she see. Używa się jej zwłaszcza w amerykańskim języku pisanym dla podkreślenia, że coś jest pożądane lub ważne (po takich wyrazach, jak: suggest, recommend, ask, insist, vital, essential, important, advice. Ta sama forma trybu łączącego używana jest zarówno w czasie teraźniejszym, jak i przeszłym. W czasie przeszłym nie używa się did.
Pragnę stworzyć miejsce do nauki języków obcych, z którego będzie mógł skorzystać każdy, na każdym poziomie zaawansowania i to w pełni za darmo. Moje lekcje również są przyjazne dzieciom. W moich lekcjach ćwiczysz słuchanie i mówienie (do pomocy masz zapisaną wymowę oraz czas na powtórzenie). Dodatkowo do każdej lekcji wymyślam ćwiczenie na pisanie. Dzięki temu uczysz się w każdy możliwy sposób. ~ Arek
Podobają Ci się nasze lekcje? Subskrybuj kanał, komentuj oraz zostawiaj łapkę w górę pod każdym wideo.
Udostępniaj również nasze lekcje na Facebooku, to wszystko pomaga nam rozwinąć skrzydła!
Wyszukiwanie odpowiedzi..
