Film jest dla mnie zwyczajnie obrzydliwy. Jednak Prawdziwego szoku doznałem kiedy się o tak wielkiej popularności tego filmu jak i książki właśnie wśród kobiet. Obejrzałem go jeszcze dwa razy bardzo uważnie, ale pod innym kątem widzenia. Zainteresowało mnie co ten film w takim razie mówi o naszych paniach, o ich świadomości swojego ja, uwarunkowaniach, marzeniach. Dla mnie obrzydliwa jest wyzierająca z tego filmu pewna niewolnicza mentalność bohaterki znajdująca zaspokojenie w różnego rodzaju bardziej lub mniej subtelnym zniewoleniu. Czyżby tak uwielbiane przez kobiety "być uwodzoną" było w swej głębokiej naturze właśnie zgrabnie i ponętnie zamaskowaną formą tęsknoty za zniewoleniem? Czyżby pani Cecylia Walewska miała rację przytaczając bardzo często w swoich feministycznych pracach cytat mówiący, że pierwszym człowiekiem na ziemi który popadł w niewolnictwo była kobieta?
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
