W 1909 roku w brytyjskiej Admiralicji i w ministerstwie wojny zapanował podskórny niepokój, że cesarskie Niemcy coś knują. W marcu premier Herbert Asquith powołał specjalny podkomitet Imperialnego Komitetu Obrony, który po trzech posiedzeniach i zapoznaniu się z raportem sporządzonym dla zachowania tajemnicy tylko w jednym egzemplarzu, zarekomendował utworzenie niezależnego biura tajnej służby.
Personel biura mieli stanowić dwaj znający języki byli oficerowie marynarki wojennej i wojsk lądowych. Delegatem Admiralicji został odesłany na brzeg z powodu choroby komandor podporucznik Mansfield Cumming. Cumming był uosobieniem wymarzonego przez dzieci fajnego wujka. Nie dość, że zabierał je na przejażdżki automobilem wołając damy do środka, chłopaki, czepiać się rzęsami, nie dość, że miał prawdziwy teleskop, to jeszcze po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 roku, kupił sobie z demobilu czołg i woził nim dzieciaki z całej okolicy.
Literatura:
Ruis, Edwin, Spynest: British and German Espionage from Neutral Holland 1914-1918, Stroud, 2016 r.
Judd, Alan, The Quest for C: Mansfield Cumming and the Founding of the Secret Service, Londyn, Harper Collins, 1999 r.
Landau, Henry, Alls Fair: The Story of the British Secret Service Behind the German Lines, (wyd, VI), Nowy Jork, Putnam, 1934 r.
West, Nigel, (tłum. Rafał Brzeski), MI-6: Operacje brytyjskiej Tajnej Służby Wywiadu 1909-1945, Warszawa, Bellona, 2000 r.
Jeffery, Keith, MI6: The History of the Secret Intelligence Service 1909-1949, Londyn, Bloomsbury, 2010 r.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
