Debiut Prano Bailey-Bond otworzył sekcję Midnight tegorocznego festiwalu Sundance, i podobnie jak w poprzednich latach Dziedzictwo. Hereditary, Czarownica: Bajka ludowa z Nowej Anglii, Coś za mną chodzi czy Babadook został okrzyknięty przez krytyków odkryciem roku. Niczym Ari Aster, czy Robert Eggers, Prano Bailey-Bond balansuje na granicy fikcji, rzeczywistości i gatunków filmowych, umiejętnie łącząc horror i thriller psychologiczny z elementami mrocznej baśni. Zafascynowana erą video nasties, Prano Bailey-Bond zabiera nas w klimatyczny świat ery VHS, w którym rzeczywistość zlewa się z wizjami umysłu popadającego w obłęd. Za scenografię filmu, który zachwycił wizualnie widzów i krytyków, odpowiada Polka Paulina Rzeszowska, nominowana wcześniej do British Independent Film Award za scenografię do filmu Saint Maud
Głosy prasy
Zaciera granice między filmem a rzeczywistością Ella Bitencourt, British Film Institute
Film, który może doprowadzić do szaleństwa Mark Kermode, The Observer
Wizualny majstersztyk! Charles Barfield, The Playlist
Wyszukiwanie odpowiedzi..
