brak kodu kreskowego, nazwy, ceny czy metki wsiadam w cyfrowa dorozke, w podroz do mekki swojego umyslu, spakowalam torbe dzisiaj choc codziennie ci wybaczam, wybacz, nie zapominam potok slow, niemy wrzask, mysli zdradza mimika na scianie walki cieni jak puszczone z rzutnika slony bol jak woda przez palce splywa po policzkach chcialam ciebie obok, nie mam, w zamian cisza jak w imadle moje skronie ściska, znika chcesz rozbic tafle szkla, a ona sie ugina powiewa szarfa na mecie, na wyciagniecie dloni final szukałam, nie znalazłam, odpuszczam dzisiaj, wybacz nie mam siły już odbierać głuchych telefonów, opuszkami gładzić ścian opuszczonego dawno domu choć nie wiesz o jego istnieniu, chcesz znać powód brak odpowiedzi na pytanie, jestem sama znowu.
wskazówki coraz szybciej przemieszczają się po tarczy nasz czyn oddalony od białej flagi, stajemy by walczyć ale jak i o co? o odrzucenie idąc po rozgrzanych węglach boso nocą? z gołymi rękami, w podartej sukience, łapię oddech, pędzę, żeby mieć cię, wiem, że jesteś gdzieś... błagam, tato, nie uciekaj on odwraca się i szydzi, staję bez ruchu, zwlekam pomyłka, fatamorgana, zmyślony cień człowieka poświęciłam życie, by już nigdy nie czekać, by wiatr rozwiał ostatnie chmury nadziei by deszcz rozmył obraz cierpienia i przenikł do wnętrza sumienia rozrywając je na strzępy w ogniu sentymenty płoną, w głębi pragnienie bycia solą tej ziemi, dubel, przewiń, jeszcze raz ta scena magnetowid jakby chciał oszczędzić znieważenia nagle cicho, pusto. świat zamarł, wszyscy wyszli koniec taśmy, dobranoc, z barków zdjęli krzyż mi.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
