Wraz z osobami, które tak jak ja przeszły chorobę nowotworową, pokonaliśmy 400 km na rowerach, aby dać świadectwo tego, że po tak ciężkich przejściach zdrowotnych można powrócić do normalnego, a nawet aktywnego życia W tym roku szczególnie jeden etap dał nam mocno w kość: ponad 100 km w ciągłym deszczu, wietrze i pod górę. To była piękna metafora trudnych momentów, z którymi musiałem się zmagać podczas mojej 7 letniej walki z nowotworem. W tym roku z powodu pandemii nie mogliśmy odwiedzić pacjentów, którzy właśnie w tym momencie walczą z chorobą, ale przekazaliśmy zdjęcia osób, które z tego wyszły (w tym mnie) z ich krótką historią. Zdjęcia zawisną w Świętokrzyskim Centrum Onkologii, aby dodawały otuchy i nadziei
Wyszukiwanie odpowiedzi..
