Nozomu Itoshiki średnio raz dziennie chce popełnić samobójstwo. Świat i wszystko wokół wpędza go w rozpacz. Podczas kolejnej, jak zwykle nieudanej, próby samobójstwa spotyka go radosna uczennica - Kafka Fūra, która jest jego zupełnym przeciwieństwem. Los sprawia, że rzeczona dziewczyna jest nową uczennicą pana Nozomu.
Nie podoba mi się trochę, że od połowy serial zmienił się w festiwal surrealistycznych scen, zamiast tak jak na początku (choć wcześniej też było surrealistycznie) skupiać się na postaciach i ich problematyce. Nawet sztuka surrealistyczna powinna zawierać jakiś spokój i czas na oddech.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
