Żadne słowa nie wyrażą uczuć tak, jak dotyk. Dotyk może łagodzić ból, wzmacniać układ odpornościowy, a nawet przedłużać życie. Nauka długo lekceważyła jego znaczenie dla człowieka, ale teraz przygląda mu się uważniej. Dotyk jest nam niemal tak niezbędny, jak powietrze czy jedzenie. Potrafi nas uspokoić, sprawić, że czujemy się lepiej, niwelować stres. Bodźce dotykowe w dramatyczny i pozytywny sposób zmieniają biochemię naszego mózgu. Ludzie to zwierzęta stadne. Poprzez dotyk uczymy się i czujemy, że jesteśmy częścią społeczności, budujemy ją razem z innymi.
Jednak co się dzieje, gdy przez sytuację taką jak np. wybuch pandemii, jesteśmy zmuszeni trzymać się z daleka od innych? Czy istnieje związek między stresem a potrzebą fizycznego kontaktu z drugim człowiekiem? Ten dokument bada społeczną funkcję dotyku, wychodząc od refleksji na temat układu receptorów i włókien nerwowych obecnych w naszym ciele.
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookie. Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz zmienić w ustawieniach Twojej przeglądarki.