Dusza opowiada... Posłuchaj Jej słów - wewnętrznego głosu, który przez człowieka przemawia.
Afirmacja Ja Jestem Jam Jest
Jestem. Jam Jest. Codziennie rozpoznaję siebie w fizycznym ciele, budzę się ze snu i śnię kolejne dni życia na Ziemi tu, na poziomie zmysłowych odczuć i emocjonalnych wrażeń. Zanurzony jestem w tych doznaniach od stóp po czubek głowy. W najwymyślniejszej iluzji świata, stwarzam kolejne dni. Przyglądając się dosłownie każdej nadchodzącej myśli, kreuję Przyszłość, w której przyjdzie mi jutro lub za chwilę żyć. Ja. Jestem... Jestem Twórcą i Tworzywem ogniem i wodą, wiatrem i kamieniem, owocem i warzywem, bakterią, owadem, ptakiem i ssakiem, kolorem, deszczem, chmurą, obłokiem, gdziekolwiek zajrzę, co usłyszę, czegokolwiek powącham, dotknę, posmakuję. Jestem w tym Jestem Tym. Jestem. Jestem fizycznym ciałem, którym chciałem zgodziłem się być nieśmiertelną Duszą, połączoną z nim subtelnym węzłem boskiego połączenia. Wybrałem Zapomnienie, żeby bez przeszkód śnić swój sen życia, choć wszystko, co przeżywam, przeżywałem i przeżywać będę nieustannie jest zapamiętywane, zapisywane, kodowane w nieskończoności nieśmiertelnej Jedności, którą Jestem. To Indywidualne Ja wiecznie istnieje i łączy się z całokształtem stworzenia, które odkryłem poprzez nieskończone rozdzielenie. Uczyniłem To, aby poczuć czym jest Miłość. Kiedy miłuję jakąś Istotę, widzę kogoś innego, choć w całej rozciągłości jej bytu, wyczuwam siebie własną cząstkę boskości, bo moje najistotniejsze Ja nie ma żadnej formy i kształtu. Ja Sam Duch tu na Ziemi istnieję jako odrębność obleczona w ciało, bo w Tobie człowieku w całości Jestem, choć nie pamiętam o tym, z uwagi na to, że z wyboru wolnej woli, zdecydowałem się na to Zapomnienie. Jam Jest Potężny Kreator. Zawiązałem sobie oczy i w opasce zapomnienia jak ślepiec podążam na szczyt góry, którą sam kiedyś wymyśliłem. Potykam się o kamienie, które na swojej ścieżce ułożyłem, ranię stopy na krawędziach krzemieni, próbując odmienić swój los, który sam sobie wytyczyłem. Pomimo tej na ślepo prowadzonej wyprawy, chwytam się słonecznych promieni i prę do przodu... Jestem Jednością z Tobą człowieku, bo Ty Jesteś Mną. Jak Ojciec Kocham Ciebie bez względu na to, co robisz, wymyślasz, jakie płatasz figle, jakie odczuwasz żale. Obdarzam Cię wieczną Bezwarunkową Miłością, w której nieustannie cię odnajduję. A teraz przypominam Ci o tym, Kim naprawdę Jesteś, bo jak małe dziecko we mgle poszukujesz drogi i błądząc, prosisz mnie o pomoc, a tej nigdy Ci nie odmówię. Pamiętasz, że powiedziałem proście a będzie wam dane, kołaczcie, a otworzą wam. Wystarczy tyko, że wyrazisz swoją wolę przyjęcia pomocy. Wolną Wolę największy z darów, najpotężniejszy skarb, którym nieustannie dysponujesz. Tylko Ty sama Istoto ty sam człowieku, możesz się go pozbawić, chcąc się pobawić brakiem Wolnej Woli, aby zobaczyć i doświadczyć jak to jest nie mieć jej i już poznałeś tę bolesną chwilę... Jednakże wiedz! Wciąż Jesteś Kim Jesteś... I jeśli tylko powiesz sobie Chcę... to wszystko upragnione będziesz mieć, choć w fizyczności pewno tak od razu tego nie odczujesz, bo w tym fizycznym świecie, który sobie wymyśliłeś, uczyniłeś takie właśnie zasady i Jesteś sobie posłuszny w przestrzeganiu ich, i z niejaką uciążliwością wegetujesz podobnie jak ptak, który sam pofrunął do klatki, żeby zobaczyć, jak się żyje w jej ograniczonej przestrzeni, gdyż niepojęcie zapragnąłeś rozkoszy uwolnienia z niewoli, w którą sam się zniewoliłeś, pragnąc poczuć ten nieznany Ci wcześniej smak odzyskanej wolności, którą niegdyś utraciłeś... Emocje najwyraźniejsze są w fizyczności. Jako Duch nigdy wcześniej w takim stopniu ich nie doświadczyłeś. Teraz, kiedy czujesz się nimi zmęczony i przesycony. Podzielony na nieskończoności Istnień, poznałeś już niezliczoną rozmaitość wrażeń i na pewien swój bosko mierzony czas, już się nimi, w swoim bezczasie nasyciłeś. Jesteś. Jesteś Kim Jesteś, Kim zawsze byłeś. Jesteś Jestnością i Nieskończonością, w której tylko na pozór się zatraciłeś. Poczuj w sobie tę Moc, ogromną SuperMoc, którą od zawsze w sobie masz, której sam sobie udzieliłeś, a którą w tej przestrzeni istnienia utraciłeś we mgle zapomnienia. Przypomnij sobie tę Moc. Bezgranicznie zaufaj Sercu i poczuj ją w sobie. Masz ją, zaprawdę ją masz, bo dawno... dawno temu, sam się nią obdarzyłeś, aby teraz właśnie, tymczasowo się jej pozbawić, bawiąc się w człowieka bezsilnego, uległego i zakompleksionego. Otwórz drzwi, które zamknąłeś, odszukaj klucz (...).
Wyszukiwanie odpowiedzi..
