Kilka notatek: 4:30 Sposób w jaki Craig zacytował Dawkinsa wprowadza w błąd. Stwierdzenie że u podstaw, świat nie ma (...) brzmi jak jakiś dogmat ateizmu, wypluwany przez Dawkinsa. Podczas gdy w książce Dawkinsa tak to nie wygląda. Fragment ten wygląda tak, że Dawkins omawia obserwacje ze świata które są lepiej przewidziane zakładając iż żaden dobry Bóg nie istnieje. Następnie mówi: Świat, który obserwujemy, ma dokładnie takie właściwości, jakich należałoby oczekiwać, gdyby nie było żadnego planu, celu, dobra ani zła, tylko ślepa, bezwzględna obojętność.
Po angielsku: The universe that we observe has precisely the properties we should expect if there is, at bottom, no design, no purpose, no evil, no good, nothing but pitiless indifference.
7:31 Craig mówi że praktycznie jedynym rozwiązaniem ateistów jest stawić czoła absurdowi życia, i żyć odważnie. To uważam za podsumowanie (może niedoskonałe, ale w miarę dobre) odpowiedzi Alberta Camusa. Albert rzeczywiście uważał życie za absurd. Z pewnością uważał też samobójstwo za rodzaj tchórzostwa. Jego pogląd na tą sprawę przedstawia w tryptyku Mit Syzyfa.
14:20 W przemowie Jordana przewija się wątek cierpiącego dziecka. Chociaż Jordan tego nie mówi, zdaje się że to nie jest przypadek. Na internecie można znaleźć materiały w których jego córka mówi o swojej chorobie. Więc, w przypadku Jordana, jest to z życia wzięte.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
