Ekranizacja klasycznej osiemnastowiecznej powieści Jonathana Swifta. Podróżnik Guliver po powrocie z ośmioletniej podróży opowiada domownikom o swoich przygodach. Jego angielski żaglowiec rozbił się na skałach u wybrzeży nieznanego lądu. Szczęśliwie uratowany Guliver (Ted Danson) dotarł do brzegu i śmiertelnie zmęczony zapadł w kamienny sen. Obudził się w niewoli u maleńkich ludzików, Liliputów. Odnalazł go handlarz starzyzną, Drunlo (Edward Woodward). Zaprowadził on rozbitka przed oblicze imperatora (Peter O'Toole), rządzącego krainą. Guliwer, początkowo traktowany nieufnie przez tubylców, wkrótce zdobył ich zaufanie...
Co to za format? Do kitu, nie da się oglądać.
Odpowiedz
anonim111(*.*.97.111) wysłano z m.cda.pl 2021-12-12 06:07:120
Guliwer z tego co kojarzę koszmarnie psychiatryczny film ale poza tym spoko dawno już go oglądałem nie wiem którom wersje być może tom na pewno natomiast co do książki ciekawa akcja i fajny pomysł natomiast co do metafor olbrzymami i wielkoludami dzisiejszego kina w filmach są ci co chcą zniszczyć zadeptać liliputów czyli tych słabych i bezbronnych, niestety jest coraz więcej filmów np o porwaniach dzieci czyli liliputów przez olbrzymów czyli no złych dorosłych choć to umowne bo również można czepić się liliputów na zasadzie że każdy umie krzywdzić i podział umowny ale za dużo jest tej przemocy w filmach odnośnie dzieci, co do metafory choć olbrzymem można nazwać każdego dorosłego wobec dziecka to olbrzym a Guliwer był akurat bardzo pozytywny i liliputy też co jest rzadkie w filmach o krzywdzie jednej z dwóch stron głównie niestety tej słabszej czyli dzieci ale są i filmy o negatywnych liliputach dzieciach które doprowadziły wielu dobrych olbrzymów dorosłych do rozpaczy,no w każdym razie fajnie że tutaj udaje się pogodzić te dwa światy film łamie schematy i że ci bohaterowie żyją w zgodzie choć też są filmy akcji na szczęście o dobrze żyjących w relacjach dorosłych i dzieciach olbrzymach i liliputach którzy mają wspólnego wroga , natomiast ostatnio dużo jest zbyt brutalnych dotyczących dzieci pomijając filmy Patryka vegi
Odpowiedz
anonim111(*.*.97.111) wysłano z m.cda.pl 2021-12-12 06:07:120
Guliwer z tego co kojarzę koszmarnie psychiatryczny film ale poza tym spoko dawno już go oglądałem nie wiem którom wersje być może tom na pewno natomiast co do książki ciekawa akcja i fajny pomysł natomiast co do metafor olbrzymami i wielkoludami dzisiejszego kina w filmach są ci co chcą zniszczyć zadeptać liliputów czyli tych słabych i bezbronnych, niestety jest coraz więcej filmów np o porwaniach dzieci czyli liliputów przez olbrzymów czyli no złych dorosłych choć to umowne bo również można czepić się liliputów na zasadzie że każdy umie krzywdzić i podział umowny ale za dużo jest tej przemocy w filmach odnośnie dzieci, co do metafory choć olbrzymem można nazwać każdego dorosłego wobec dziecka to olbrzym a Guliwer był akurat bardzo pozytywny i liliputy też co jest rzadkie w filmach o krzywdzie jednej z dwóch stron głównie niestety tej słabszej czyli dzieci ale są i filmy o negatywnych liliputach dzieciach które doprowadziły wielu dobrych olbrzymów dorosłych do rozpaczy,no w każdym razie fajnie że tutaj udaje się pogodzić te dwa światy film łamie schematy i że ci bohaterowie żyją w zgodzie choć też są filmy akcji na szczęście o dobrze żyjących w relacjach dorosłych i dzieciach olbrzymach i liliputach którzy mają wspólnego wroga , natomiast ostatnio dużo jest zbyt brutalnych dotyczących dzieci pomijając filmy Patryka vegi
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
