Detektyw Dooley i jego czworonożny partner Jerry Lee w dalszym ciągu walczą z przestępczością wykazując się odwagą, poświęceniem, sprytem i humorem. Niechętnie przyjmują do swojej drużyny młodszy zespół K-9, piękna zawsze trzeźwo myśląca detektyw Welles i jej zdyscyplinowanego, dobrze ułożonego dobermana Zeusa. Dooley uważa, że są oni mu potrzebni jak dziura w oście. Gdy jednak zostaje zaatakowany przez tajemniczego strzelca, chcąc czy nie chcąc on i Jerry Lee muszą połączyć swe siły z nowymi partnerami i obmyślić skuteczny plan pochwycenia szaleńca.
Jedynki wprawdzie nie przebije. Bo to już po prostu nie ten smak. Lecz i nie sposób zaprzeczyć, że i nie jest to podobnie dobre kino, i podobnie zachowane na przyzwoitym poziomie, połączenia sympatycznej komedii z sensacją. I tu właśnie pojawia się ta skromna wada, która odrobinę mąci to pozytywne wrażenie o filmie, że w różnicy do pierwszej części, trochę za dużo jest tutaj tej sensacji, a z kolei za mało komedii.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
