Twórcy Widzę, widzę znów zajmują się życiem rodzinnym, skupiając się na tym, co mroczne i niewypowiedziane. Doskonały horror (zrealizowany we współpracy z legendarną brytyjską wytwórnią Hammer) przenosi nas do chatki na pustkowiu, gdzie pierwsze wspólne święta ma spędzić patchworkowa rodzina: dwoje dzieci, ich ojciec i jego nowa dziewczyna. Rodzeństwo Aidan i Mia nie kryją gniewu wobec ślubnych planów pary. Obwiniają Grace o tragedię, jaka spotkała ich matkę, i nawet nie udają sympatii do delikatnej, nieśmiałej dziewczyny. Kiedy ta zostaje z dziećmi sama, Aidan i Mia nie tylko robią wszystko, by uprzykrzyć jej życie, lecz także zaczynają grzebać w przeszłości Grace. Nagle zaczynają dziać się dziwne rzeczy - coś gaśnie, coś znika. Do drzwi łomocze międzypokoleniowa trauma, religijne szaleństwo przenika przez ściany, w piwnicy skrada się złość, a skute lodem jezioro staje się lustrem dla zamrożonych, lecz gwałtownie topniejących emocji.
Moda na thrillery i horrory psychologiczne trwa dalej. Jaeden Lieberher idzie w bardzo złym kierunku. Niezwykle uzdolniony aktor młodego pokolenia zostaje zaszufladkowany. A przecież on umie grać, choćby w fenomenalnym Mów mi Vincent, z tym, że tam grał Bill Muray. Niestety, gra ostatnio w w horrorach. Ten film to ch..j wie co to jest. Ni to horror, ni dramat, ni thriller. Ch..j wie o czym. Tu nic się nie dzieje przez 70 minut, ostatnie 20 coś się zadziało. Generalnie to potworny gniot, na który szkoda czasu. 2/10.
Odpowiedz
czyli zabila meda dzieci od początku była wariatką
Odpowiedz
anonim223(*.*.209.223) 2020-08-29 01:35:18+1
Albo horror, albo psychologiczny chłam, do cholery! A nie dwa w jednym. Bo efekt takich połączeń i jeszcze w dosyć nędznym wykonaniu, gwarantuje już z góry tandetę, zamiast filmu. Ot i co! Filmik być może potrafi zaintrygować, nie przeczę, gdyż rzeczywiście tak jest, jednak po kilkunastu minutach, urok centralnie gaśnie, ponieważ fabuła zaczyna się mocno gubić jak właśnie wyraźnie rozdzielać na dwa różne filmy, natomiast konteksty obu, również jakby zanikają centralnie z ekranu. I robi się miszmasz, który właściwie nic nie pokazuje i jeśli cokolwiek wyjaśnia, to tak w zaledwie pobieżny, jak w lichy sposób.
Odpowiedz
dla mnie film jest ok.psychologiczny dramat.facet lekkomyślny zostawia na odludziu osierocone przez matkę dzieci z nową psychicznie chorą partnerką.czemu się dziwić,że stało się to co się stało.
Odpowiedz
anonim90(*.*.106.90) wysłano z m.cda.pl 2020-10-17 16:26:460
Właśnie do tego mogą doprowadzić głupie zabawy bezmyśnych bachorów.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
