Malowany ptak / The Painted Bird (Dramat, Wojenny, 2019) napisy pl

Kosiński to jebany klamca , udowodnili mu ze klamal i chój mu w dupe ... a i tak umarl w nieslawie Odpowiedz

Przyjrzyjmy się opisom jakie powstały w chorej wyobraźni Jerzego Kosińskiego. Pisze on o utracie rodziców i błąkaniu się osieroconego chłopca po okolicznych wsiach. Oczywiście, Polacy zamieszkujący wsie byli brudni, odrażający i źli. W jego opisie mieszkańców wsi nie znalazł się nikt, kto w jakimś, nawet małym stopniu byłby podobny do… człowieka. Od wstrętnej i brudnej staruchy, patrzącej na niego pożądliwym wzrokiem, poprzez wieśniaka, który go tylko dlatego przyjął pod swój dach, aby go ku uciesze rodziny batożyć. Ponadto w swej powieści Kosiński nieustannie epatuje pornograficznymi opisami, naturalistycznie opisując każdy detal patologii. I tak, opisywany przez niego polski chłop był zoofilem, biseksualistą i kazirodcą (kopulującym ze swoim synem i córką).

Młoda Polka zmusza chłopca (Kosińskiego), aby ten manualnie i oralnie pieścił jej narządy płciowe. Niezaspokojona korzystała też z kopulacji z kozłem (erekcje u kozła wywoływał manualnie ojciec rodziny), ojcem i bratem. Ojciec polskiej rodziny prócz seksu z krewnymi gwałcił też króliki. Praktycznie w tej książce zebrały się wszystkie chore fobie Kosińskiego, związane z seksem i jego obsesyjnym mówieniem i poruszaniem spraw dotyczących seksu w najbardziej wynaturzonej formie.

Z treści książki wynika, że jest ona grafomańskim zapisem fantazji, głównie erotycznych, Jerzego Kosińskiego, zgrabnie wpleciona w czas wojenny. Zobaczmy zatem jaka była prawda o wojennym losie Kosińskiego i jego rodziców, którzy byli zasymilowanymi, bogatymi, wykorzenionymi z judaizmu Żydami. W czasie II wojny światowej rodzina Kosińskiego została wygnana przez Niemców z Łodzi i trafiła do Sandomierza. Musiało to nastąpić jeszcze w 1939 roku, bowiem Kosiński nic nie wspomina o getcie łódzkim, które oficjalnie zostało utworzone 2 lutego 1940 r. Co prawda w dokumentach niemieckich spotykamy wzmianki na temat utworzenia getta, które pojawiają się w grudniu 1939 roku, ale getto powstało później.

Pamiętać musimy, że Łódź została wcielona do Rzeszy i jeszcze w 1939 r. rozpoczęło się wysiedlanie Polaków i Żydów. W każdym bądź razie rodzina Kosińskich znalazła się w Sandomierzu, gdzie najpierw zamieszkała w kamienicy w centrum miasta, by po pewnym czasie przenieść się do domku na przedmieściach. Po pewnym czasie cała rodzina Kosińskich przeniosła się najpierw do Radomyśla, by ostatecznie przenieść się do Dąbrowy Rzeckiej. W Dąbrowie Rzeckiej wynajmowali dom, matka zatrudniała służącą, a ojciec pracował w punkcie skupu jako pisarz. Ponadto za żywność ojciec Kosińskiego uczył wiejskie dzieci.

W porównaniu z biedotą zamieszkująca te tereny, sytuacja materialna Kosińskich była ponad przeciętna. W wielu przekazach i wspomnieniach pojawiają się sugestie, że ojciec Kosińskiego współpracował z Niemcami, którzy go chronili. Nie zostali Kosińscy wywiezieni do żadnego getta ani obozu, gdy pozostali Żydzi z tego terenu zostali wywiezieni. To jest zastanawiające. Ale także faktem jest, że metryki chrztu na nazwisko Kosiński wydał im ks. Okoń i… wszyscy o tym wiedzieli. Ukrywał się w katolickiej rodzinie Andrzeja Warchoła. Nikt na niego nie doniósł, ale Mieczysław Kosiński vel Levinkopf odpłacił im po wojnie. W wyniku jego donosu do NKWD, wielu mieszkańców tych okolic znalazło się w łagrach, a gospodarz u którego się ukrywał miał szczęście, został uwięziony w Polsce przez UB.

Jerzy Kosiński w 1957 wyjechał do USA na stypendium, gdzie pozostał i wsławił się stworzeniem jednego z najbardziej ohydnych utworów literatury holocaustu.

Dość symptomatycznie było zachowanie Kosińskiego po otrzymaniu nagrody „Nike”, gdy spotkał się w Warszawie z czytelnikami. Podczas spotkania dowiedział się, że przybyli na spotkanie mieszkańcy Dąbrowy Rzeckiej i wyrazili chęć osobistego spotkania z „geniuszem literackim”. Wyraził zgodę, po czym czmychnął tylnym wyjściem i… tyle ze spotkania wyszło. Tym czynem potwierdził „prawdziwość” swoich wspomnień. Ale mimo udowodnionego fałszerstwa dla Holocaust Industry jest to ważna książka, służąca ponadto indoktrynacji młodych Izraelczyków, którzy chłoną ten chłam jak gąbka wodę. Odpowiedz

Ból dupy PISowskich polakuf. Odpowiedz

jewrejski szajs ! Odpowiedz

żydy jebane Odpowiedz

Dość wierna adaptacja książki, choć kilka wątków pominięto. Największa kumulacja zła i perwersji z jaką się zetknąłem. Książka jest jedną z najbardziej przeze mnie zapamiętanych, przez permanentny szok, jakiego doznawałem czytając ją.
Film (tak jak i książka) jest jednym z tych, które uważam za dobre, ale więcej nie obejrzę (przeczytam).
Nie uważam też, że jest antypolski(a), co często mu (jej) się zarzuca. Odpowiedz

Już po wpisach widać, że film opisuje sytuacje, które w Polsce nie tylko wtedy ale i dziś mogą się wydarzyć. Odpowiedz

wspanialy film, jeden z lepszych, dziekuje :) Odpowiedz

Trzeba być na prawdę zakłamanym, zaściankowym i zaślepionym człowiekiem, aby negować to, iż takie okrucieństwo miało miejsce i że Żydzi byli przez Polaków także prześladowani. Pisała o tym Irena Sendler. Mówi nam o tym także przedwojenna historia (ławkowe getta) i reportaż "Drzazgi" o mordach na Podlasiu. Niech Polacy skończą z tą swoją godną pożałowania megalomania, przedstawiania narodu jako samych idealnych bohaterów, niemal potomków mitycznych herosów. Wypływają właśnie lata szkolnej indoktrynacji i bezrefleksyjnego nauczania o historii, brak w placówkach oświatowych: etyki, filozofii czy psychologii. Skończcie wreszcie z tym warcholstwem, antysemityzmem, brakiem empatii, nienawiścią, głupotą i zaściankowośćia. Odpowiedz

Padlina Kosiński i jego kłamliwe bzdury. Odpowiedz

Gówno nie film na podstawie gównianej książki. Odpowiedz

Dno. Odpowiedz

Hannah Arendt i Emanuel Ringelblum szeroko traktują współudział Żydów w Zagładzie.

Żaden historyk polski owych zbrodni Żydów na Żydach nie opisał, poza prof. Jerzym Robertem Nowakiem m.in. w tytule "Żydzi przeciw Żydom", którego wiedzę kwestionuje w sposób oszczerczy Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi.(cytat "(...)"nieocenionych" publikacji internetowych prof. Jerzego Roberta Nowaka.
"Malowany ptak”, książka przypisywana autorstwu Jerzego Kosińskiego ( Józefa Lewinkopfa ur.14 czerwca1933 r. w Łodzi, zm.3 maja1991 r. w Nowym Jorku) – polsko-amerykańskiego pisarza pochodzenia żydowskiego, piszącego w języku angielskim.

Eliot Weinberger w książce „Karmic Traces” twierdzi, że Kosiński nie mógł być autorem „Malowanego ptaka”, bowiem jego znajomość języka angielskiego w czasie, gdy książka ta powstała, była jeszcze za słaba. Weinberger utrzymuje, iż Kosiński wykorzystywał teksty pisane przez kilku amerykańskich redaktorów, którzy pracowali dla niego pod kluczem w nowojorskim hotelu.

Do autorstwa „Malowanego ptaka” miał się przyznać amerykański poeta i tłumacz George Reavey.

Owi "ciemni chłopi", ze wsi Dąbrowa Rzeczycka uratowali żydowskiemu chłopcu Józefowi Lewinkopfowi życie, za co zostali w sposób brutalny oszkalowani. Tekst wyjaśniający paszkwil Jerzego Kosińskiego "Malowany ptak z czarnym ptasiorem w tle" znajduje się w niniejszym opracowaniu. Ów tekst pomieszczony został w "Zakazanej Historii" we wrześniu 2013 roku.

Nawet przyjaciółka Jerzego Kosińskiego Urszula Dudziak znała prawdę w jaki sposób potraktował on ludzi ratujących mu życie.

Joanna Siedlecka, polska eseistka, reportażystka, zbadała całą sprawę, nie w USA, lecz w Dąbrowie Rzeczyckiej, opisując dzieciństwo Jerzego Kosińskiego, wykazując kłamstwa zawarte w "Malowanym ptaku", tytułując swoją książkę - reportaż "Czarny ptasior".

W wyniku udowodnionych kłamstw "Malowanego ptaka" oraz odrzuceniu przez wydawcę jego kolejnej książki uznanej za plagiat "Kariery Nikodema Dyzmy" Tadeusza Dołęgi - Mostowicza, Jerzy Kosiński został wydalony z Pen Clubu. Niedługo też w 1991 roku popełnił samobójstwo w swoim mieszkaniu w Nowym Jorku zażywając dużą ilość leków psychotropowych, popijając je alkoholem w wyniku czego zmarł. Został odnaleziony w wannie z workiem foliowym zasłaniającym mu głowę.

"Malowany ptak" Jerzego Kosinskiego rozpoczął antysemickie ataki na Polaków w których przoduje Jan Tomasz Gross i stosowne lobby żydowskie w USA, żądające od Polski 65 miliardów dolarów amerykańskich, tytułem restytucji mienia pożydowskiego w Polsce i oskarżające Polaków o antysemityzm.
Jerzy Kosinski , to jeden z wielu przykladow zydowskiej wrednosci . Kosinski jako dziecko uratowane przez Polakow od pewnej smierci , po wojnie z wdziecznosci jezdzil po swiecie i opluwal Polakow . "Malowany ptak" to ksiazka pelna ochydnych klamstw . Wielu historykow juz to udowodnilo , jak chociazby prof.Jerzy Robert Nowak , dr.Ewa Kurek ,Michael Jones, Jerzy Brodnicki, Sumlinski , Odpowiedz

Podobne okrucieństwo, bezwzględność opisane są w "Chłopach" czy "Dolinie Issy". Lista książek, podań i raportów z interwencji na polskich wsiach jest o wiele dłuższa. Do dzisiaj, poza blokersami budującymi się na przedmieściach i cywilizującymi wiochy, prymityw wieśniaków odnośnie zwierząt i ludzi jest porażający. Odpowiedz

Arcydzielo 10/10. Ale jak ogladalem ten film to mialem przed oczami narod polski:zabobonny,agresywny i pijany. Odpowiedz

Antypolski i bluźnierczy paszkwil Levinkopfa vel Kosiński... Chyba oprócz dewianckich wynaturzeń autora, co świadczy o jego chorym i zboczonym umyśle nie ma w tym szmatławcu słowa prawdy... Typowo pasożydzie narzędzie dla zysków Holocaustu Incorp. Stek żydowskich łgarstw i chazarskiej obłudy Odpowiedz

Przerażające jest w jaki sposób i co tu wypisuje masa debili, nieuków, niedowartościowanych pseudo patriotów nie mających pojęcia nie tylko o historii ale i o ortografii ! Trudno się dziwić ,że część społeczeństwa polskiego zachowywała się tak wobec Żydów, czytając to co tu wypisujecie , widać jaka to część Polaków . Nie można mieć wątpliwości ,że robilibyście dziś to samo co wasi dziadkowie. Takich ludzi powinno się eliminować ze społeczeństwa ! Każdego społeczeństwa ! Odpowiedz

książka p.t. Kosińskiego była wciągająca, a film i wizja reżysera jakoś mnie nie porwała i myślę, że Ci co czytali Malowanego ptaka nie będą zachwyceni takim sposobem ekranizacji, a Ci co nie czytali zupełnie nie będą zainteresowani filmem - niewielka strata. Odpowiedz

Przeczytałam książkę w latach osiemdziesiątych. Wiedziałam, że nikt o zdrowych zmysłach nie mógł być jej autorem. Ale żeby robić film będący wierną adaptacją tej wynaturzonej literatury... Nigdy bym na to nie wpadła. Kinematografia z wydłubanymi łyżką oczyma... Odpowiedz

powieść o holokauście??? przegląd zboczeń i dewiacji chorego umysłu kosińskiego Odpowiedz