Trasa, o której mówimy prowadzi z Cape Town w Republice Południowej Afryki do Magadan w Rosji. Żeby być dokładnym, trasa jest nieco dłuższa, ale trzymajmy się większych miast. Tego wyzwania nie podjął się jeszcze żaden człowiek. Zacznijmy od odległości. Mapa wskazuje, że dystans trasy to 23068 km, a różnica poziomów wyniesie 123 tysiące metrów - czyli tyle, co wspięcie się i zejście z Mount Everest 14 razy. Google wskazuje czas przejścia na 4 646 godzin co daje ok. 194 dni nieprzerwanej wędrówki. Zaczynamy w RPA, gdzie idziesz omijając te najbardziej niebezpieczne miasta, aby dojść do Zimbabwe, gdzie sprawy zaczynają się komplikować. Przestępczość w Zimbabwe nie jest jakaś wysoka, jednak nie o nią powinieneś się najbardziej martwić - w tym kraju zamieszkuje wąż znany jako Czarna Mamba. Jest niezwykle szybki i jeszcze bardziej śmiertelny. Po ukąszeniu masz 20 minut na przyjęcie surowicy, albo umierasz. Jeśli szczęśliwie przejdziesz przez Zimbabwe, trafisz do Mozambiku, który zaliczysz dość sprawnie, aby wkrótce przekroczyć granicę Malawi - państwa, o którym słyszałeś tylko na lekcji geografii, a które ma dziewiąty najwyższy poziom zachorowań na malarię. Sprawa tylko się pogorszy, gdy wkroczysz do Zambii, bo ten kraj ma szósty najwyższy wskaźnik zachorowań na malarię. Później jeszcze na chwilkę do Malawi, a potem chwila oddechu. Nie znaczy to, że Tanzania, przez którą musisz przejść jest bezpieczna - jest jedynie odrobinę mniej.. zabójcza. Natomiast najgorsze przed Tobą - Uganda, to istna stolica malarii, i tam absolutnie każdy komar jest potencjalnym nosicielem choroby. Jednak warto pamiętać, że choć zwierzęta są nieprzewidywalne, to jednak kontakt z człowiekiem potrafi skończyć się w najgorszy dla nas sposób. Po opuszczeniu Ugandy, wkroczysz do Sudanu Południowego - kraju, uznawanego za trzeci, najbardziej niebezpieczny na świecie. Jeśli uda Ci się wyjść cało z Sudanu południowego, swoje granice otworzy przed Tobą Sudan - ten właściwy. Nie pokonały Cię dzikie zwierzęta ani źli ludzie, co można uznać za niesamowite szczęście, szczególnie, że z pewnością łatwo nie było. W Sudanie niestety czeka na Ciebie podróż przez Saharę i temperatury sięgające 47 stopni Celsjusza w okresie letnim. Taka wycieczka prawdopodobnie Cię zabije, ale umówmy się - prawdopodobnie zginąłeś już co najmniej kilka razy od początku podróży. Dotarłeś do Egiptu. Również nie będzie lekko, ale przecież jest rzeka Nil, i czyhające w niej krokodyle. Przed Tobą podróż przez cały kraj, przejście przez kanał Sueski, krótka wizyta w Izraelu, i granice Jordanii. Tutaj powinno być raczej spokojnie, ale przed Tobą kolejny problem - Syria. Chyba nie trzeba nikomu mówić, co tam się obecnie dzieje, ale szanse, że nie zostaniesz pojmany lub zabity przez którąś z walczących stron są raczej niewielkie - Syria uznawana jest obecnie za drugi, najbardziej niebezpieczny kraj na świecie - także.. powodzenia. Próba przejścia przez Syrię to istne samobójstwo, ale po potężnym wysiłku. Jeśli jesteś osobą urodzoną w czepku, pod szczęśliwą gwiazdą czy zwyczajnie masz życiowego farta, dotrzesz do Turcji, gdzie jest szansa, że trochę odpoczniesz. Potem Gruzja i Rosja. W niej zagościsz na dłużej, ponieważ przed Tobą spacer przez niemal cały kraj, zaliczając również Sybierię. Syberia jest tak rozległą krainą, że niemal na pewno będziesz tam również zimą. Spójrzmy prawdzie w oczy - jeśli na tym etapie jeszcze żyjesz, to naprawdę szkoda by było tak po prostu zamarznąć. W okolicach miejscowości Jakuck, w styczniu temperatura potrafi spaść do minus 39 stopni Celsjusza. Droga stąd do Magadan znana jest jako Droga Kości, czy Trakt Kołymski.
Jeśli dotarłeś do tego miejsca, przeszedłeś Drogę Kości aż do Magadan, i - co najważniejsze - przeżyłeś, szczere gratulacje.
Autor kanału nie rości sobie żadnych praw do zdjęć/grafik/wideo zawartych w tym filmie. Materiały wykorzystane w ramach dozwolonego użytku, w celu umożliwienia widzom lepszego zrozumienia przedstawianych informacji. W sprawach dot. praw autorskich proszę o kontakt pod adresem: niewatpliwieciekawe@gmail.com
Wyszukiwanie odpowiedzi..
