TEKST: Przecina nieboskłon, jak stalowy orzeł, w jednej zbroi wojsko, a w środku ukryte możliwości morze. To miało być smutne, ale nie potrafię (bo), pamiętam absolutnie, że właśnie Tony zawsze dawał radę. Rakiety na plecach, serducho wciąż bije, każdy jako dzieciak go znał, i pamięć o nim ciągle tu żyje. Przecina nieboskłon, wojenna maszyna, choć smakuje gorzko świadomość, że mamy już za sobą finał. Historia ogniem spisana w kolorach gorących jak te które na jego stroju, start był niewinny, lecz dopiero potem gdy stworzył drużynę stanęli do boju. W obronie ludzi, spokoju i zasad, ryzyko wielkie, ale taka praca, biznes gdzie wcale nie liczy się kasa, a wielki wieżowiec to jego baza. Historia prosta, a tak wyjątkowa, bo dała początek kilkunastu innym, historia człowieka, który poza sławą chciał ratować świat i wyłapać winnych. Lasery z dłoni, pociski i drony, zawsze tak było, że on versus oni, a jednak nigdy nie wyszedł z tej roli, mimo że wszystkich teraz to boli.
Choć minęło już, to w sercach mamy luz, w głowach nam siedzi, nie damy by pokrył go ten kurz. Prawda jest znana, cóż, całego świata stróż, razem z innymi nie dał, by ten obrócił się w gruz. A my stoimy wciąż, gnamy zgodnie pod prąd, tak nauczeni na Ziemi, to właśnie jest nasz dom. W rękawach skryta broń, choć cały czas to on, I love you 3000, czas na wojnę, wstawaj ziom.
Czy nastał już koniec? Pora pożegnania? Nie, jak w galopie konie, wystarczy rękoma oczu zasłaniania. Nauczył nas wiele, by się nie poddawać, by stawiać swe cele ponad wszystko co może im zagrażać. A dzisiaj z nas każdy, ma w sercu żelazo, dla nas nie jest martwy, i inni bohaterowie to pokażą. Przeżył tyle przygód, z początku przyziemnych, bo zamiast tych wygód został zakładnikiem Dziesięciu Pierścieni. I właśnie tak zaczyna się przygoda dobrze wszystkim znana, potem Czarna Wdowa, Ivana Vankowa tu trzeba pokonać, to historia stara. Tak przez Avengersów i wściekłego Hulka, fabuła nabierała dzikiej prędkości, tak przez Kapitana i chorobę Starka, stworzono drużynę gotową na pościg. A na jej czele Iron Man, wcale nie minęło nam jak sen, wcale nie mija bo mamy dzień, wspomnienia z nami są jak cień. Nie ma co płakać, a trzeba się cieszyć, że w ogóle była okazja to przeżyć. Nie ma co płakać, bo wiele był wart, w żelaznych sercach Tony Stark.
Choć minęło już, to w sercach mamy luz, w głowach nam siedzi, nie damy by pokrył go ten kurz. Prawda jest znana, cóż, całego świata stróż, razem z innymi nie dał, by ten obrócił się w gruz. A my stoimy wciąż, gnamy zgodnie pod prąd, tak nauczeni na Ziemi, to właśnie jest nasz dom. W rękawach skryta broń, choć cały czas to on, I love you 3000, czas na wojnę, wstawaj ziom.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
