Tekst: 1.Wypada żółć ze mnie, noc - nie śpię, i tylko czuję jak szare komórki płyną tam skąd mamy przerwę. Follow up bisz , choć do pełni nie wyję, do pełni szczęścia potrzebna jest mi butelka pełna eliskiru dobrych wyborów. Znasz mnie, nie znam umiaru, pomału to recydywa - co krok błąd, a jeszcze dojdzie do tego, że co krok patrz pod nogi, paranoja gotowa, bo leki nie pomogły. Nie wiem co robić, mógłbym pisać wiersze tak, że dna szukałbyś w głębi challengera, nie mam chęci czy może serca by scenę rozjebać? Cykam zdjęcia, aparatem władzy, idz z nim, wywołaj , obraz nędzy i rozpaczy..
ref. Zbyt lekcy na księżyc, dotykają próżni przyziemni na ziemi, zabijający czas! Łap gałąź sekwoi , weź poczuj nią dosyć i powiedz jak to jest kiedy nic nie możesz zrobić! 2x
2. Sam nie wiem jak to nazwać, jak siebie w tym określić to rap czy jeszcze próby bycia czymś nie oczywistym? Nie ma o czym dyskutować wole ciszę znosi mnie na bok, jakbym wciskał tabulator - często bez miejsca na backspace, paradox, latam za kluczem by odkrywać, nie w kluczu to ogranicza, choćbym nie wiem jak na tym wypadł, a jak bywa nie pytaj, chłonie mnie praca nad tym, oddalamy się od siebie, na wyciągnięcie ręki miały być gwiazdy, a czuję się jak w dzień po amuptacji, i konczyń, i wiary ,zapomniałem gdzie położyłem kwiaty. Nie mam nic dla niej - zależało kiedyś bardziej, wspomnienia mają swoją wagę, wiem. Opada popiół na głowę, kiedy wybory biorą w łeb, sprawdza mnie, to co dobre, czy nie mylę go ze złem.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
