Irlandczyk w reż. Martina Scorsese, jakże wyczekiwany już jest. Czy rzeczywiście, jak twierdzą niektórzy, mamy do czynienia z filmem który jest opus magnum reżysera? Czy to rzeczywiście jest arcydzieło, czy może jest to film tylko metrażowo wielki? A może jest to film spełniony wielki artystycznie? Na te pytania staramy się odpowiedzieć w naszej recenzji, na którą serdecznie zapraszamy :)
Wymiękłem po niespełna 1,5 godzinie. Nie mogę więc potwierdzić, ani zaprzeczyć twierdzeniu, że ostatnie 45 - 60 minut to "arcydzieło". Zgadzam się że ta cyfrowa obróbka twarzy bohaterów daje koszmarny efekt. Sztuczne, "plastikowe", pozbawione mimiki oblicza na nieruchawych korpusach 80-ciolatków. Nie wiem co przeszkadzało zaangażować mlodszych aktorów do tych retrospekcji. Fakt, że w "Dawno temu w Ameryce" Sergia Leone Robert de Niro był 0 36 lat młodszy i - bez cyfrowej obróbki, a tylko dzięki znakomitej charakteryzacji - znakomicie grał zarówno 20-latka, jak i ok. 60-latka, ale już nie próbowano "odmładzać" go do nastolatka, bo efekt mógł być tylko komiczny. Taki jak w "Irlandczyku". Po obejrzeniu tej recenzji postaram się ponownie obejrzeć film i dotrwać do tych ragmentów będących "arcydziełem".
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
