Stres to reakcja organizmu na różnego rodzaju doświadczenia i zdarzenia, najczęściej o charakterze nieprzyjemnym.
Stres może działać mobilizująco lub deprymująco.
Przedłużający się bądź wyjątkowo silny stres o wektorze negatywnym (demobilizujący) ma fatalne skutki dla zdrowia człowieka i funkcjonowania jego organizmu.
Stres może mieć charakter pozytywny i mobilizujący jak na przykład wówczas, gdy czeka nas wykonanie jakiegoś trudnego działania i musimy się do niego przygotować.
Przedłużający się stres lub stale występujące bodźce stresowe (tak zwane stresory) wyczerpują jednak siły organizmu i stres zmienia się w stan negatywny, szkodzący zdrowiu tak psychicznemu, jak i fizycznemu danej osoby.
W psychologii znany jest również termin dysters czyli stres o takim natężeniu, że stanowi on bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia (stres nadmierny).
Reakcja organizmu na stres to w pierwszej fazie zmobilizowanie sił organizmu i zwiększenie wydolności funkcji poznawczych (trzeba ogarnąć sytuację).
Umiarkowany stres działa zatem pozytywnie i mobilizująco, pobudza i motywuje do działania, pomaga rozwiązać trudne zadanie lub znaleźć wyjście z jakiejś sytuacji
W drugiej fazie, kiedy poziom stresu wzrasta, a metody rozwiązania nie działają lub są niewystarczające, pojawia się krytyczna reakcja na stres.
Zaczyna on działać na człowieka demotywująco i dezorganizuje jego myślenie i działanie. Pojawia się gniew, lęk i frustracja.
W trzeciej fazie reakcji na stres pojawia się chęć obrony, na przykład ucieczki przed stresującą sytuacją lub inna forma wycofania się.
Może powodować to wycofanie się w świat własnej fantazji, ograniczenie lub całkowite odcięcie kontaktów towarzyskich, izolowanie się od świata.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
