Lily jest typem absolutnej ekscentryczki. Żyje według własnych zasad, w ściśle określonych ramach własnego świata, pełnego dziwactw, niedorzeczności ale i całkowitej wolności osobistej. Jej wybory są niezrozumiałe dla ludzi o „standardowych" poglądach. Jak dla jej siostry, Clary. Na pierwszy rzut oka siostry są zupełnie różne. Jedna rozważna, druga roztrzepana. Jedna pełna szalonych pomysłów, druga z nienagannymi manierami i wyższym wykształceniem. Jedna mieszka na wsi, w domu pośród lasów, druga w wielkim mieście, pośród równie przeciętnych ludzi na poziomie. Kiedy umiera matka, Clara musi wrócić do rodzinnego domu. Teraz to ona będzie pełniła oficjalnie rolę, do której do tej pory idealnie, choćby w teorii, się nadawała: opiekunki, wychowawczyni i powiernika.
Lily nie ułatwia Clarze zadania bycia godną zastępczynią zmarłej matki. Ekscentryczna młodsza z sióstr wypełnia pustkę po mamie coraz bardziej drastycznymi i ekstrawaganckimi pomysłami. Starcie silnych osobowości powoduje niedosłowną walkę dwóch idei: konformizmu i idealizmu. Pytanie nie powinno brzmieć, która z opcji wygra, ale w którym miejscu i czy te idee mogą się spotkać...
* Film został nagrodzony w Cannes nagrodą CICAE, przyznawaną przez zrzeszenie kin artystycznych i studyjnych. Utworzone w 1955 roku stowarzyszenie zrzesza tysiące kin z całego świata, w tym dwa kina z Polski -- Lunę i Kino Lab. Jego misją jest między innymi promowanie wysokiej jakości filmów artystycznych i wspieranie współpracy pomiędzy stowarzyszeniami krajowymi.
Jury w składzie którego zasiadali Gilles Marchal, Tejinder Jouhal i Ula Sniegowska umotywowało przyznanie nagrody „Lily" następująco:
„Lily" ze wszystkich 22 wybranych filmów łączy w sobie wszystko, co wspaniałe w filmie arthousowym. Zmusza nas do odczuć, do śmiechu do łez. To bardzo dobry film, który powinien dotrzeć do bardzo szerokiej publiczności, mimo że dotyka delikatnych tematów.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
