VIVARTO SP. z o.o. przedstawia produkcję Zero One Film, SWR, Degento, WDR, Deutschfilm, Senator Film Production pt. JEŚLI NIE MY, TO KTO? TYTUŁ ORYGINALNY: Wer, wenn nicht wir?
TYLKO W KINACH STUDYJNYCH OD 30 WRZEŚNIA
TWÓRCY FILMU m.in.
Scenariusz i reżyseria: Adres Veiel Scenariusz na podstawie książki Gerda Koenena Zdjęcia: Judith Kaufmann Montaż: Hansjörg Weißbrich Muzyka: Annette Focks Kostiumy: Bettina Marx Producent: Thomas Kofus
OBSADA m.in.
August Diehl jako Bernward Vesper Lena Lauzemis jako Gudrun Ensslin Alexander Fehling jako Andreas Baader
NAGRODY / FESTIWALE m.in.:
2011 -- Niemieckie Nagrody Filmowe -- Film Award in Bronze -- Najlepszy Reżyser, Najlepszy Producent 2011 -- MFF w Berlinie -- nagroda Gildii Niemieckich Kin Arthousowych i nagroda im. Alfreda Bauera dla Andresa Veiela
O FILMIE
Niemcy, wczesne lata 60. W kraju jeszcze spokój. Bernward Vesper rozpoczyna studia w Tuebingen. Chodzi na seminarium retoryki. Chce pisać. Noce spędza bezsennie przy maszynie do pisania. W międzyczasie próbuje bronić swojego ojca, pisarza o niechlubnej nazistowskiej sławie. Kraj, w którym Bernward żyje, topi się w przeszłości. Od zakończenia wojny minęło 15 lat, starzy naziści znowu robią karierę, nie mówi się o przestępstwach wojennych. Wtedy poznaje Gudrun Ensslin i jej przyjaciółkę Doerte.
Gudrun i Bernward to pokrewne dusze. Ich spotkanie to początek ekstremalnej historii miłosnej: bezwarunkowej, nieumiarkowanej, wychodzącej poza granice bólu. Razem chcą zdobyć świat. W 1964 odwiedzają Berlin Wschodni. W mieście muru stają się częścią lewicowej bohemy. Kiedy SPD godzi się na koalicję z CDU Gudrun i Bernward przechodzą do pozaparlamentarnej opozycji. Stają się częścią historii, którą zna cały świat: ruch narodowowyzwoleńczy, protesty studentów, narkotyki i rock'n'roll. Historia toczy się własnym torem i w pewnym momencie wydaje się, że uda się zmienić jej bieg: bo kto, jak nie my? Kiedy, jeśli nie teraz? W pewnym momencie dla Gudrun słowo pisane przestaje wystarczać jako broń przeciwko systemowi. Wtedy pojawia się Andreas Baader. Jego radykalne poglądy zaczynają fascynować kobietę. Gudrun i Bernward zostają uwikłani w zdarzenia, których nie da się kontrolować.
PRASA O FILMIE
Obraz generacji skrzywdzonych dusz, niewiedzących dokąd pójść, ale chcących rozwijać nową ideologię boli. Dramat jest objawieniem, w dużej mierze dzięki subtelnej pracy kamery Judith Kaufmann i jasnej koncepcji pracy kolorów i światła. Wyposażenie jest żywcem wyjęte z tamtych czasów -- aż po barometr przy oknie i obrus na stole. Aktorzy -- Lena Lauzemis, August Diehl a przede wszystkim Alexander Fehling -- grają realistycznie i przekonująco a muzyka jest genialnie umiejscowiona. (...) To highlight Berlinae. Kino.de
Andres Veiel jest psychologiem wśród niemieckich reżyserów. Nie pokazuje tylko tego, dlaczego ludzie coś robią ale to, co z nimi musiało się stać, że to robią. Die Zeit
Zaczyna się jak delikatny horror. Kot pożera małego ptaka. Chłopiec, właściciel kota, chowa go w szopie. Wieczorem zauważa, że ojciec znika w szopie ze strzelbą. Słychać strzał. Potem ojciec z synem zasiadają w pokoju. Ojciec mówi, że koty nie są jednymi z nas, to Żydzi wśród zwierząt. Mówi to wcale nie w złości, bardziej w tonie pedagogicznym. Chłopiec wygląda tak, jakby był czemuś winny. Mocna scena. Tageszeitung
Wyszukiwanie odpowiedzi..
