Broń termojądrowa

@anonim246: Cykl Jettera mówi ci to coś? Odpowiedz

@anonim133: W skrócie ponieważ uzyskanie uranu 235 jest skomplikowane i drogie. Natomiast zbudowanie reflektora w którym można połączyć dwa elementy uranowe jest tania.
Chyba że wiesz, że masa krytyczna zależy od geometrii układu, rodzaju reflektora etc , i chodzi ci o koncepcje w której mam pewną masę uranu 235 w reflektorze w kształcie pudełka. Dopóki nie nałożę wieczka, nie mam masy krytycznej, po nałożeniu mam. Otóż przechowywanie materiału w dwóch częściach jest bezpieczniejsze i łatwiej zaprojektować układ w którym dwa elementy są łączone z sobą który utrzyma odpowiednie warunki dostatecznie długo.

Reflektor neutronów może stanowić np grafit. Jego zadanie stanowi trzymanie neutronów w środku ( czasami także moderowanie, inaczej spowalnianie, ponieważ szybkie neutrony mają mniejsze prawdopodobieństwo wywołania reakcji )
Natomiast uranu 235 w rudzie uranowej stanowi zaledwie, 0,7%, na potrzeby bomby potrzebujemy uranu 235 o dużej czystości, powyżej 90%. W tym celu naturalny uran podlega procesowi wzbogacenia. Wzbogacenie to tak naprawdę uzyskiwanie wyższej zawartości uranu 235, np gaz uranowy, przepuszcza się przez specjalnie do tego celu zaprojektowany zestaw wirówek, jako że jest minimalnie cięższy, gromadzi się wokół osi obrotu, po przejściu przez setki takich wirówek, otrzymujemy produkt o czystości około 20% ( o ile dobrze pamiętam ), dalej przeprowadza się inne procesy w celu osiągnięcia pożądanej czystości.
Masa krytyczna to masa przy której zachodzi reakcji lawinowa, to znaczy średnio każdy neutron prowadzi do generacji więcej niż 1 neutronu podczas rozpadu, osiągamy to poprzez użycie odpowiedni dużej ilości Ur 235, lub zawracanie neutronów które miały by uciec ponownie w kierunku uranu przy użyciu reflektora.

Odnośnie incydentu w Los Alamos, nie kojarzę go , ale zapewne chodzi o jakiś reaktor jądrowy . W takim razie odrzucenie reflektora, spowodowało gwałtowne zmniejszenie liczby neutronów w rdzeniu i wygaszenie reaktora. Jeżeli by go nie odrzucili, a otrzymali by stan, w którym 1 neutron prowadził by do powstania więcej niż 1 neutronu to moc reaktora stale by rosła ( to miało miejsce w Czarnobylu, pręty bezpieczeństwa były zakończone moderatorem (głupota ). Zacięły się podczas wprowadzania do rdzenia, wsuwając tylko moderator i zamiast wygasić reakcje, tylko ją przyspieszyły, co doprowadziło do stopienia rdzenia ) . Jeżeli za mocno przekroczyli by 1, to otrzymali by bombę atomową.
Ponieważ to nie tak że powyżej jedynki to już bomba. Własnie w ten sposób steruje się reaktorami, przy użyciu prętów kontrolnych staramy się trzymać jak najbliżej jedynki, czasami trochę powyżej np 1.0001 czasami trochę poniżej 0,9999.

Polecam krótką ( 128 stron ) darmową książkę. "Podstawy reaktorów jądrowych" Ludwik Dobrzyński Odpowiedz

@anonim38: Mój błąd, Uran 235 jest lżejszy, a nie cięższy. Odpowiedz