Kolejna rozmowa z Januszem Zagórskim o kosmicznych rodowodach. W religii chrześcijańskiej Jezus jest główną postacią. Jego historia w Nowym Testamencie została jednak bardzo fragmentarycznie przedstawiona. Wiadomo, że do 12 roku życia przebywał na terenie dzisiejszego Lewantu, ale dalej historia się urywa i Pismo Święte nie podaje w ogóle, co działo się ze Zbawicielem. Postać Chrystusa pojawia się dopiero w późniejszych latach poprzedzających Jego śmierć na krzyżu oraz gdy został ukrzyżowany. Co działo się pomiędzy wymienionymi wyżej okresami? Tego do końca nikt nie wie, choć są źródła, które po pierwsze objaśniają dokładniej losy Jezusa, ale przede wszystkim ukazują Go jako... przedstawiciela obcej, wysoko rozwiniętej technologicznie i duchowo cywilizacji. Księga Urantii i tzw. III Testament są w tych kwestiach wyjątkowo zbieżne, przedstawiając słowa Jezusa adresowane do naszej współczesnej cywilizacji, która zabrnęła w ślepy zaułek. Dodatkowych, choć szokujących informacji dostarcza też książka Misja.
Jahwe, to bóg czczony w judaizmie i chrześcijaństwie, uważany za Istotę Najwyższą. Jak dowiodły badania archeologów, Jahwe był w rzeczywistości pradawnym bóstwem płodności czczonym przez ludy pierwotne, który swoje korzenie ma w kulcie Bogini Matki. Jest to o tyle istotna kwestia, że przeczy sensowności religii chrześcijańskiej i judaizmu, ponieważ po pierwsze Jahwe, nie jest Bogiem, a po drugie nie jest ojcem Jezusa i po trzecie można z łatwością zauważyć, że połączenie Starego Testamentu z Nowym Testamentem jest w gruncie rzeczy bez sensu. Kwestią bez dyskusyjną jest, że postać Jezusa była w ogóle nie rozumiana i z przyczyn politycznych włączono ją do wierzeń pierwotnych i antycznych (która stała się synem Jahwe).
Wyszukiwanie odpowiedzi..
