Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze jak to dobrze rozumieć? Czy taka wizja Boga i relacji z nim jest rzeczywiście chrześcijańska?
Określenie Alfa i Omega odnosi się do Boga Wszechmocnego, Jehowy. Pojawia się w Biblii trzy razy w Księdze Objawienia 1:8; 21:6 oraz 22:13 a. Dlaczego Bóg nazywa siebie Alfą i Omegą? Álfa to nazwa pierwszej, a oméga ostatniej litery alfabetu greckiego.
Na dworze króla Saula Dawid i Saul spotkali się niebawem na dworze królewskim. Młody pasterz służył królowi swoimi umiejętnościami muzycznymi. Przygrywając mu na cytrze, uspokajał dręczonego przez złe duchy Saula. Saul polubił Dawida i zostawił go w pałacu. Postrachem obozu Saula był dobrze zbudowany i odziany w zbroję filistyński wojownik Goliat. Wezwał on na pojedynek ochotnika wojsk izraelskich. W przypadku zwycięstwa Goliata Izraelici mieli zostać niewolnikami Filistynów, a w przypadku porażki mieli oddać się w niewolę Saulowi. Wyzwanie to jako jedyny z obozu Saula podjął Dawid. Czuł się źle w zbroi, dlatego stanął na przeciwko Goliata uzbrojony jedynie w kij pasterski, procę oraz kilka kamieni w torbie. Po rozpoczęciu walki, wycelował prosto w czoło Goliata, który upadł na ziemię. Następnie Dawid chwycił jego miecz, dobił go; odrąbał mu głowę (por 1Sm 17,51). Wszyscy Filistyni pouciekali na ten widok. Zwycięstwo Dawida dokonało się, gdyż Łaska Boża była z nim. Dawid swoją odwagą zjednał sobie rękę córki królewskiej Mikal, przyjaźń królewicza Jonatana, a przede wszystkim zaufanie ludu, które równocześnie wywołało zazdrość króla Saula. Król ustanowił go dowódcą wojska, mając nadzieję, że spotka go klęska. Za oddanie swojej córki zażądał jeszcze stu głów żołnierzy filistyńskich, przekonany, że jest to niemożliwe do spełnienia. Jednak Dawid wywiązał się podwójnie z tego zadania i Mikal została jego żoną. Lud śpiewał o Dawidzie: pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy. Saul czyhał na życie Dawida, gdyż obawiał się utraty królestwa. Dawidowi pomagał jednak syn Saula, Jonatan, z którym Dawid był w przyjaznych relacjach. Pewnego razu król Saul wszedł do jaskini, w której przebywał Dawid ze swoimi wojownikami. Dawid miał możliwość zabicia króla, do czego namawiali go jego wojownicy, jednak odciął mu jedynie kawałek królewskiego płaszcza, a po wyjściu z jaskini padł przed królem na kolana. Pokazał w ten sposób królowi swoją szlachetność oraz to, że nie ma złych zamiarów wobec niego. Saul głośno płakał, gdyż Dawid na zło Saula odpowiedział dobrem. Niech cię Pan nagrodzi szczęściem za to, co mi dziś uczyniłeś. Teraz już wiem, że na pewno będziesz królem i że w twojej ręce utrwali się królowanie nad Izraelem. powiedział na koniec Saul.
Rycerze - obrońcy wiary i bezbronnych -
· Były to budowle, które pełniły zarówno funkcję obronną, jak i mieszkalną.O czynach rycerzy na polach bitew opowiadano legendy, tworzono wiersze i pieśni. Przykładem takiego
Podstawowe zasady kodeksu rycerskiego
Większość osób wie, jak wyglądał rycerz. W tym artykule nie skupimy się zatem na jego rynsztunku, a na tym, jak żył. Każdy rycerz musiał okazywać wierność, nie tylko swojemu władcy i ojczyźnie, ale także Bogu, któremu służył. Jako wzór dla ogółu, miał postępować szlachetnie, wykazywać się męstwem i odwagom, hołdować zasadzie równej walki i wspierać każdego potrzebującego pomocy. To ostatnie dotyczyło przede wszystkim sierot i kobiet, choć nie tylko.
Rycerskie cnoty i ideały
U podstaw powyższych fundamentalnych zasad leżał zbiór kanonicznych cnót, stanowiących podstawę kodeksu rycerskiego. W średniowieczu istniało osiem ideałów, którymi rycerze kierowali się w życiu:
wierność,
pobożność,
męstwo,
roztropność,
dworność,
hojność,
uczciwość,
uznanie innych.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
