Jednym z głównych teoretyków polskiego antysemityzmu, który zdobył zresztą sobie szerokie uznanie jako zajadły antysemita w kraju i także za granicą, był ksiądz doktor Stanisław Trzeciak. Ostatnią dużą publikacją przedwojenną Trzeciaka był właśnie, prezentowany przez nas pierwodruk Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce z 1939 r. Rzec można jego opus magnum. Do kupienia: https://www.atticus.pl/pl/product/talmud-o-gojach-a-kwestja-zydowska-w-polsce-34968 Trzeciak (1873-1944) zdobył rozgłos w początkach lat 30. jako czołowy żydoznawca, autor publikacji służących w politycznych walkach tego okresu. Zwłaszcza Talmud, bolszewizm a projekt prawa małżeńskiego (1932) i Ubój rytualny w świetle Biblii i Talmudu (1935) dostarczały polskim nacjonalistom argumentów w dyskusji o ślubach cywilnych czy właśnie prawie do uboju rytualnego. Fascynował się Hitlerem, jego działania uznawał za kontynuację antyżydowskiego ustawodawstwa kościelnego, biorącego swe prawa z encyklik papieskich. Chciał podobne prawa wprowadzić choćby w Warszawie, powołując się na dawny przywilej zakazujący osiedlania się Żydów w Warszawie. Jego ożywiona działalność jako prelegenta doprowadzała czasem do poważnych antysemickich incydentów. Za uciemiężonego przez Żydów skrajnie prawicowe środowiska uznały go w 1938 r., gdy hierarchia kościelna powołała na jego miejsce w ważnym kościele św. Jacka w Warszawie jako rektora-wikariusza księdza Tadeusza Pudra, pochodzenia żydowskiego. Ubodło to księdza, ale o tym za chwilę. Wracając do prezentowanej książki: odwołanie się do Talmudu, jako świętej księgi judaizmu, która wedle księdza Trzeciaka służyła wiecznie szerzeniu nienawiści wobec wszystkich obcych, tj. gojów, miało być oczywistym powodem do uznania Żydów za wrogów Polski i Polaków, nawoływania do nienawiści do Żydów, atakowania ich, a wreszcie do wypędzenia z Polski. Czy chodziło, jak w wypadku księdza Pudra o katolickiego księdza czy polskich komunistów, syjonistów czy ortodoksów, bogatych kupców czy biedaków wyrok mógł być tylko jeden. Podczas wojny współpracował z polskimi gremiami politycznymi (jak NOR), które intensywnie szukały możliwości oficjalnej współpracy z okupantem niemieckim w oparciu o wspólne antysemickie poglądy. Publikował w tzw. prasie gadzinowej, opisywano go w sprawozdaniach państwa podziemnego jako współpracownika Gestapo. Zdołał też się zemścić na księdzu Pudrze w 1941 r., donosząc na niego na Gestapo, co skończyło się aresztowaniem księdza ukrywającego się w ośrodku, gdzie zakonnice opiekowały się sierotami. Ksiądz Trzeciak został zastrzelony przez niemieckiego żołnierza, z którym usiłował negocjować, ksiądz Puder przeżył niemiecką okupację, zmarł po potrąceniu przez radziecką ciężarówkę wojskową w 1945 r. Książka zaś nadal stanowi świadectwo jego poglądów. Zapraszamy do działów judaica oraz historia Polski.
Działa już nasza nowa strona internetowa (www.atticus.pl), nowocześniejsza, bardziej funkcjonalna, zapewniająca wygodniejsze zakupy w naszym antykwariacie i galerii, także dzięki lepszej jakości ilustracjom czy funkcji negocjuj cenę.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
