Ksiądz Piotr Pawlukiewicz w swoim kazaniu mówi o głębokim duchowym przesłaniu, które wynika z życiowych trudności, takich jak kataklizmy czy straty. Przywołuje on obraz powodzi, aby zilustrować prawdę o tym, co naprawdę w życiu ma trwałą wartość. Zwraca uwagę, że to, co dajemy na górę, czyli powierzamy Bogu, ma szansę ocaleć, natomiast rzeczy, które kurczowo trzymamy na ziemi, mogą zostać utracone.
W kazaniu tym ksiądz podkreśla, że życie często przypomina powódź coś, co nieoczekiwanie może zniszczyć nasze plany, marzenia, majątek, zdrowie czy relacje. Jednak to, co oddamy Bogu, w sensie duchowym na górę, jest zabezpieczone. Wiara, miłość, dobroć, relacje z Bogiem to są rzeczy, które powódź życia nie jest w stanie zniszczyć.
Pawlukiewicz zwraca uwagę na to, jak ważne jest, aby nie przywiązywać się zbytnio do tego, co materialne i przemijające, bo kiedy przyjdą trudne chwile, tylko to, co oddamy na górę (Bogu), przetrwa. To przesłanie zachęca do refleksji nad naszymi wartościami i priorytetami byśmy byli bardziej świadomi tego, co ma prawdziwą, wieczną wartość.
Całość kazania uczy, że w trudnych momentach życia warto zaufać Bogu, bo On ma moc ocalić to, co dla nas najważniejsze.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
