Dzisiaj udaję się na szlak do Latarni Kallur i grobu Jamesa Bonda.
Latarnia Kallur została zbudowana w roku 1927 i uważana jest za jedną z najbardziej odizolowanych latarni morskich na świecie.
Położona jest na ponad dwustu-metrowym klifie. Przez lata pomagała nawigować tutejszym rybakom, oraz przepływającym w okolicy statkom. Obecnie nie funkcjonuje, chociaż wciąż pozostaje sprawna i gotowa do wznowienia pracy.
Teraz udaję się odwiedzić grób Jamesa Bonda. Powstał on na potrzeby filmu Nie czas umierać, w którym agenta 007 grał Daniel Craig.
W tej części serii Bond ginie na fikcyjnej Wyspie Safina, której rolę pełni wyspa Kalsoy, na której właśnie się znajduję. Po zakończeniu zdjęć, postanowiono nie usuwać nagrobka i w ten sposób stał się on atrakcją turystyczną.
Kobieta-foka przy której stoję, to Kopakonan. Farerska legenda głosi, że raz w roku, w wigilię Święta Trzech Króli, w pobliskiej jaskini zbierają się foki, które po zdjęciu swych skór przybierają ludzką postać, by śpiewać, tańczyć i bawić się przez całą noc.
Pewien tutejszy rybak dowiedział się o tej tradycji i zakradł się do jaskini, by przyjrzeć się temu z bliska.
Kiedy obserwował tańczące kobiety-foki, uroda jednej z nich, Kopakonan, szczególnie przyciągnęła jego uwagę. Postanowił więc ją porwać, a jej foczą skórę ukrył w skrzyni, tym samym zmuszając ją do pozostania w ludzkiej postaci i wkrótce ślubu.
Mijały lata, a Kopakonan i rybak doczekali się kilkorga dzieci.
Pewnego dnia, jak zwykle, mężczyzna wyszedł na polowanie, jednak zapomniał zabrać ze sobą klucza do skrzyni. Kiedy tylko zorientował się co uczynił, pobiegł do domu, ale Kopakonan i jej foczej skóry już w nim nie było.
Kobieta-foka wróciła do morza i swojego ukochanego, z którym lata temu rozdzielił ją rybak.
Nigdy jednak nie zapomniała o swoich dzieciach i ilekroć te bawiły się nad brzegiem morza, przyglądała im się z oddali.
Pewnego dnia mieszkańcy osady zdecydowali się zapolować na foki. Wówczas Kopakonan ostrzegła rybaka we śnie, aby nie zabijał jej morskiego męża i dzieci, których wygląd dokładnie opisała.
Ten postanowił jednak się zemścić i następnego dnia, podczas polowania, zabił byka i dwójkę jego młodych.
Wieczorem, gdy podawano przyrządzony z nich posiłek, Do domu rybaka wdarł się ogromny troll, a Kopakonan, która przybrała jego postać, wykrzyczała łkając:
Dokonałeś swej zemsty. Teraz moja zemsta stanie się udziałem każdego z mężczyzn z osady. Niektórzy utoną w morzu, inni spadną z klifów. Niech dzieje się tak, dopóki ci którzy zginą, nie będą w stanie, łącząc ramiona, objąć całej wyspy Kalsoy!
I tak się stało. Do dzisiaj zdarza się, że mężczyźni z osady nie wracają do swoich domów. Jednak liczba zmarłych wciąż nie jest wystarczająca, ażeby łącząc ręce, objęli całą wyspę.
Zabieram jedynie swoje zdjęcia, zostawiam jedynie ślady swoich stóp.
Spis treści: 0:00 - 7:10 - Wstęp i podróż samochodem 7:11 - 23:10 - Podróż do latarni Kallur 23:11 - 32:00 - Grób Jamesa Bonda i powrót do samochodu 32:01 - 41:36 - Legenda o Kobiecie-foce i loty dronem 41:37 - 43:34 - Powrót samochodem i zakończenie
Wyszukiwanie odpowiedzi..
