29-letnia Josephine (Marilou Berry) ma obsesje na punkcie swojego wyglądu, a dokładnie rozmiaru pośladków, które uważa za źródło wszystkich niepowodzeń. Największą jej bolączką jest fakt, że nie znalazła do tej pory mężczyzny marzeń; niepalącego i kochającego zwierzęta mistrza kuchni, który gotów jest na pełne zaangażowanie. Pocieszeniem jest natomiast to, że mieszka z Bradem Pittem... czyli kotem. Kiedy niespodziewanie jej siostra ogłasza zaręczyny, czara goryczy się przelewa. Josephine wymyśla historyjkę o bogatym, brazylijskim chirurgu, który poprosił ją o rękę i planuje podróż z nią na drugi koniec świata...
No cóż, przy takim kaflu na twarzy, to kłopoty z rozmiarem zadka zdają się być całkowicie nie istotne. Jak to już przystało na to francuskie kino, że może kogoś ta żałosna i swoją drogą iście wręcz zarówno wulgarna komedia, będzie bawić, co nie zmienia faktu, że sam temat filmu jest ja zwykle takim typowo w stylu francuskim, dosadnie idiotycznym i żenującym. Ohydne i na pół tępe babsko babsko o kretyńskim imieniu Józefina, rzucając zgoła na każdym kroku zgoła rynsztokowe teksty i wiązanki obskurnych bluzgów, zamartwia się o to, dlaczego ten jej krowi zad nie podoba się mężczyznom, więc co takiego szajbniętego powinna robić, móc to zmienić z korzyścią dla siebie. Powiem wprost, jest to tak zabawna komedia, że można się porzygać się ze wstrętu, podziwiając na czym to tam zwykł opierać się obraz tej kobiecej desperacji. Moim zdaniem ten kontrowersyjny film podany w formie komedii dla złagodzenia poczucia niesmaku, to przegięcie pały. Baba co rusz wyczynia z siebie zdesperowane kurkowiszcze i to ma być zabawne według francuskiego kina.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
