Jest jeden Bóg. Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze. . Syn Boży stał się człowiekiem, umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla naszego zbawienia.



STARY TESTAMENT
Księga Wyjścia

Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa: 2 «Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

3 Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! 4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
7 Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy2.
8 Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić3. 9 Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. 10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. 11 W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.
12 Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
13 Nie będziesz zabijał.
14 Nie będziesz cudzołożył.
15 Nie będziesz kradł.
16 Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.
17 Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony4 bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego».
18 Wtedy cały lud, słysząc grzmoty i błyskawice oraz głos trąby i widząc górę dymiącą, przeląkł się i drżał, i stał z daleka. 19 I mówili do Mojżesza: Mów ty z nami, a my będziemy cię słuchać! Ale Bóg niech nie przemawia do nas, abyśmy nie pomarli! 20 Mojżesz rzekł do ludu: «Nie bójcie się! Bóg przybył po to, aby was doświadczyć i pobudzić do bojaźni przed sobą, żebyście nie grzeszyli». 21 Lud stał ciągle z daleka, a Mojżesz zbliżył się do ciemnego obłoku, w którym był Bóg.



1. Ślubowanie - rycerz miał w obowiązku wybrać sobie damę bliską sercu i ślubować jej wierną służbę. Wybranka nie zawsze zostawała w przyszłości żoną rycerza. Czasem ślubowano wierność kobietom innych ważnych rycerzy lub małżonkom swych władców.

2. Pojedynki- były przeprowadzane w czasach pokoju. Rycerz mógł wykazać się walecznością i swymi umiejętnościami. Dzięki pojedynkom rycerze mogli się wzbogacić, gdyż istniał zwyczaj, aby zwycięzca przejmował od swego pokonanego rywala jego konia, zbroje lub wojenne łupy.

3. Ułaskawienie skazanego - skazany został ułaskawiony w chwili, gdy niewiasta zarzucała biała chustę zwaną nałęczką na głowę mężczyzny. Oznaczało to, że kobieta chce zostać jego żoną i ręczy za ukochanego swą niewinnością.

4. W niepisanym kodeksie rycerskim istniał nakaz pozostawania na miejscu pojedynku po skończonej walce. Nie wolno było opuścić pola walki bezpośrednio po pojedynku.

5. Najistotniejszym obowiązkiem rycerzy była służba w interesie ojczyny, króla oraz swej wiary. Rycerze musieli także unikać niesłusznej wojny. Miał obowiązek być zawsze uczciwym i prawym mężczyzną.

6. Kodeks rycerski mówi także o ochronie sierot. Istniał zakaz atakowania sierot. Rycerze mieli za zadanie chronić dzieci pozbawione opieki a także ochronę ich mienia. Prawy rycerz nie uważał za wroga kobiet, osób starszych ani dzieci.

7. W średniowieczu panował obyczaj,aby rycerz wjeżdżał do miasta w pełnym uzbrojeniu. Świadczyło to o gotowości do walki a z ilości i jakości rycerskiego ekwipunku można było stwierdzić dobrobyt rycerza.

8. Rycerz nie miał prawa odmówić walce. Powinien być zawsze do niej przygotowany a służba narodowi stanowiła podstawę jego życia. Rycerz był wzorem patriotyzmu. Męskość i odwaga wyróżniały go spośród innych poddanych. Pełnił on główną rolę na dworze i niejednokrotnie żywiono w nim ostatnie nadzieje.

Podstawowa Język polski Tematy wolne