Film na podstawie powieści Lwa Tołstoja pod tym samym tytułem.
Żywiołowa i piękna Anna Karenina wiedzie dostatnie, lecz nudne życie u boku męża Aleksieja. Pewnego dnia, kobieta poznaje przystojnego i bogatego hrabiego, Aleksieja Wrońskiego. Pomiędzy tą parą pojawia się zauroczenie, które z czasem przeradza się w płomienne i gwałtowne uczucie.
Moim zdaniem wartościowa pozycja, kto by pomyślał surrealizm w ekranizacji Anny Kareniny i próba potrząśnięciem widzem do tego stopnia, aby w końcu dotarło, że w świecie zdominowanym w stu procentach przez męską próżność zmusza się kobiety do idiotycznego wyścigu w którym są tylko przegrani, zakłamana prawda i połamane kręgosłupy a na domiar złego niektórzy nazywają tę zabawę miłością. Polecam wszystkim którzy nie boją się czuć i myśleć.
Odpowiedz
Bezsensownie eklektyczny. Nie oddaje ducha epoki, nie mówiąc już o jej rzeczywistości, tylko nasze romantyczne wyobrażenie o niej. Nie wiem czy dam radę dokończyć oglądanie tego filmu. Manieryzm aktorów, tym bardziej, że zamierzony, rujnuje przekaz tego dzieła. Powstało dziełko
Odpowiedz
@Blazej_Podkulski: To nie dziełko tylko sztuka a wielowymiarowość oddanego ducha książki jest fascynująca i niepowtarzalna. To jak gdyby sama książka i mnóstwo opracowań na jej temat jednocześnie. Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że surrealizm może być trudny dla niektórych w odbiorze.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
