RYWALIZACJA W ZWIĄZKU

Rywalizacja kojarzy się w pierwszej kolejności ze sportem oraz osiąganiem sukcesów w sferze zawodowej, bardzo często jednak ma miejsce w relacjach z najbliższymi, w szczególności z partnerem. Postrzeganie partnera jako rywala, wiąże się z chęcią dominacji w związku, czego konsekwencją jest jednoosobowe podejmowanie decyzji i posiadanie bezwzględnej racji. Rywalizacja w związku to prosta droga do jego destrukcji poprzez brak komunikacji, brak więzi emocjonalnej i nadmierne napięcie w związku.



Rywalizacja w związku może dotyczyć różnych aspektów życia partnerów., np. konkurowania pod względem zawodowym kto więcej zarabia, kto zajmuje wyższe stanowisko itd. Bardzo często jednak dotyczy wykonywania obowiązków domowych i wychowywania dzieci, pochodzenia, zaburzeń rodzin, liczebności posiadania przyjaciół czy preferencji seksualnych. Celem rywalizacji jest bowiem wykazanie, który z partnerów jest lepszy, a więc: pochodzi z lepszego domu, jest lepiej wykształcony, więcej zarabia, osiąga większe sukcesy zawodowe itd. Ten, kto wygrywa dominuje, czyli ma zawsze rację, decyduje, wymaga, stawia warunki i... coraz mniej liczy się z drugą stroną. W ten sposób tworzy się zależnościowa więź, która prowadzi do wielu uzależnień emocjonalnych.

Rywalizacja z partnerem może mieć swoją genezę w stylu przywiązania, czyli schemacie wchodzenia w relacje z ludźmi, jaki nabyliśmy w dzieciństwie, bardzo często u przemocowych rodziców. Skłonność do rywalizacji i dominacji często wykazuje też w relacji osoba, która czuje się mniej pewnie, ma niską samoocenę i sama panicznie boi się zostać zdominowana, ponieważ zakłada, że osoba partnerska jest pod wieloma względami lepsza. Rywalizacja może być również przejawem zaburzeń osobowości. Osoba taka chętnie narusza granice partnera, więcej bierze niż daje od siebie, lubi manipulować i podporządkowywać sobie innych. I tego rodzaju dysproporcja pomiędzy dawaniem a braniem prowadzi do wielu dysfunkcji w relacji.